Niemand zou Hanco Kolk en Kim Duchateau ooit eerder als een duo gezien hebben. Toch hebben ze net samen De Man van Nu gemaakt. Het is een ambitieuze graphic novel, zowel wat scenario als wat tekeningen betreft.
Er werd al jaren over gesproken, een onwaarschijnlijke samenwerking tussen Hanco Kolk en Kim Duchateau. Onwaarschijnlijk in die zin dat de stijlen van beide heren moeilijker verder uit elkaar kunnen liggen. Hanco Kolk als de meester van de elegante lijn. Elke lijn die hij op papier zet wordt optimaal benut. Kim Duchateau is dan weer de meester van de meestal absurde, maar altijd inventieve humor in een cartooneske stijl vol expressie. Uiteindelijk sloegen Blloan (voor Vlaanderen) en De Harmonie (voor Nederland) de handen in elkaar voor De Man van Nu. Het scenario werd door beide heren samen uitgewerkt, voor het tekenwerk bedachten ze een verhaalwending die het logisch maakte dat er twee stijlen in één strip door elkaar heen gebruikt werden. Via Marloes Dekkers, Kolks vaste inkleurster (zie ook o.a. De Ruwe Gids), krijgt De Man van Nu toch de grafische eenheid die het nodig heeft.
Rafael Fallstaf wordt verliefd op Sylvia. Sylvia is een Chronomens, wat betekent dat Rafael haar kan zien, maar hij ziet haar niet bewegen. Ze bevindt zich immers in een ander type van tijdsverloop. Voor de Chronomensen gaat de tijd veel trager, alleszins vanuit het standpunt van Decimalen als Rafael. Wanneer Rafael Sylvia zou aanraken, zal zij overlijden. Toch wil Rafael haar en zichzelf redden. Hij ziet immers een kans om Sylvia toch bij hem te brengen zodat ze samen kunnen zijn zonder elkaar te schaden.
In de kern van dit album zit een puur liefdesverhaal, zonder meer. De hindernissen die de auteurs aan de personages opleggen, zijn dan weer bijzonder onverwacht. Het gegeven van twee tijdservaringen die met elkaar botsen wordt door de auteur consequent doorgetrokken in elk aspect van het verhaal. Zo vermoeden Rafaels vrienden al snel wat zijn plannen zijn en wordt hij een soort opgejaagd wild in zijn pogingen om met Sylvia samen te zijn. Het scenario is een glansprestatie van de beide auteurs. Narratief biedt het gegeven hen voldoende kansen om te experimenteren met het gegeven van tijd in een verhaal. Anderzijds blijven ook de personages voldoende menselijk om het liefdesverhaal niet tot een kille constructie te laten afglijden.
Met De Man van Nu tonen Hanco Kolk en Kim Duchateau zich als twee talentvolle stripmakers die hun totaal verschillende stijlen toch ten dienste kunnen stellen van één verhaal. Voor Hanco Kolk is De Man van Nu het minst ver verwijderd van zijn eerdere oeuvre. Het was al van De Ruwe Gids, het slotakkoord van zijn meesterproef Meccano uit 2007 geleden dat hij nog een striproman uitbracht. Hij blijft wel, samen met Peter De Wit, verder werken aan de dagelijkse stroken van S1ngle.
Kim Duchateau kennen we vooral kortweg als Kim uit de Vlaamse dag- en weekbladen. Hij was de vorige jaren het slachtoffer van de besparingen bij de papieren media, besparingen die al snel op de cartoonisten afgerekend worden. Zijn bekendste creaties zijn Esther Verkest en Aldegonne. Hoewel Duchateau ook in het verleden al eens langere verhalen maakte, blijft hij vooralsnog meer bekend van zijn cartoons en paginagags. Voor hem is De Man van Nu dan ook wat verder van zijn bed. Tegenover de sierlijkheid en elegantie van Kolks lijnenspel is het dan ook een oneerlijke strijd voor elke tekenaar om goed af te stralen. Toch werkt de overgang tussen beide stijlen goed, dankzij de inkleuringen van Marloes Dekkers. Dit onwaarschijnlijke duo heeft met De Man van Nu één van de beste Vlaamse en Nederlandse graphic novels van dit jaar gemaakt. Concurrenten zullen al van ver moeten komen.
