Barcelona en Antoni Gaudí: beide worden vaak in één adem genoemd. Ook In de Geest van Gaudí serveert een misdaadverhaal dat het werk van de architect met de Catalaanse hoofdstad verbindt.
Het werk van architect Antoni Gaudí zal voor altijd verbonden blijven met Barcelona. Tal van toeristische trekpleisters in de stad dragen zijn stempel: Sagrada Familia, Park Güell of Casa Vicens. Zijn grillige architectuur bepaalt in grote mate het beeld dat de gemiddelde toerist van Barcelona heeft. Naast voetbal is Gaudí koning in de Catalaanse hoofdstad. Voor In de Geest van Gaudí kroop scenarist El Torres (pseudoniem van Juan Antonio Torres) bijna letterlijk in de geest van de architect voor een klassiek mysterieverhaal, dat zich afspeelt in Barcelona en het leven en werk van Gaudí in heel het verhaal laat doorwerken.
Wanneer Antonia op een avond na haar werk een oudere man behoedt van een val onder een tram, kan ze niet vermoeden dat die actie haar heel wat kopbrekens zal bezorgen en haar zal betrekken bij een tot de verbeelding sprekende politiezaak. Inspecteur Jaime Tondu wordt opgeroepen om een reeks vreemde moorden te onderzoeken. Ze lijken immers allemaal verband te houden met Gaudí. Gaat het om een fanatieke liefhebber van diens werk, of is er toch iets bovennatuurlijks aan de hand. Tondu gaat op onderzoek uit en raakt onderweg in contact met Antonia, die voor een doorbraak in het onderzoek kan zorgen.
El Torres heeft zijn thriller vakkundig uitgewerkt. De spanning wordt zorgvuldig opgebouwd en tegelijk krijg je als lezer een soort rondleiding doorheen het Gaudí-parcours in Barcelona. El Torres verdiepte zich ook in de architecturale filosofie van Gaudí en verwerkt deze in zijn verhaal en de mogelijke motieven van de seriemoordenaar. Hij eerbiedigt ook de clichés van het genre. Zo is Jaime Tondu uiteraard zowel een geniaal inspecteur als een zonderlinge figuur en is Antonias toevallige ontmoeting met de oude man niet zo toevallig als eerst gedacht. Maar als spannend mysterie is In de Geest van Gaudí zonder meer kwaliteitswerk. Voor El Torres is het een eerste uitstapje naast het pulpgenre, waarin hij meestal werkt. Zijn reeks Nancy in Hell is zijn meest bekende werk.
Met Jésus Alonso Iglesias vond El Torres de perfecte tekenaar voor dit album. Na jaren ervaring in de animatiebranche en de reclamewereld maakte hij in 2015 de overstap naar de strip met In de Geest van Gaudí en PDM, een biografische strip over Pierre Paquet, de man achter de gelijknamige uitgeverij. Zopas verscheen van zijn hand ook het eerste deel van De Daltons, naar de historische misdaadbroers waarop Morris zijn komische versie in Lucky Luke baseerde. Alonso tekent in een stijl die verwant is aan de klassieke Dupuis-stijl. Ook bij albums van Zidrou, die vaker met Spaanse tekenaars werkt, zien we een dergelijke tekenstijl wel eens terugkomen. Alonso stopt voldoende dynamiek in zijn tekeningen en werkt zijn Barcelona voldoende uit om de toeristisch geïnteresseerde lezer ook te kunnen overtuigen.
In de Geest van Gaudí is zonder meer een geslaagd album, dat informatie over Antoni Gaudí en Barcelona feilloos koppelt aan een ontspannend verhaal. Het is dan ook het perfecte reisboek voor wie deze zomer een reisje richting Barcelona geboekt heeft.
