Sportieve knakkers als wij zijn op de redactie van enola dragen wij het balspelletje een liefde toe die haast even diep snijdt als onze liefde voor muziek. De ploegen maken het sportieve duel waar op het grasveld, maar wij gaan op zoek hoe de onderlinge duels tussen de landen muzikaal kunnen uitdraaien. Welk land heeft de beste muziek? Wij zoeken nummers die u uit de speakers in uw thuisstadion kan laten schallen om in de sfeer te komen voor de wedstrijd. Vanaf vandaag spelen we om de knikkers en worden er grote kanonnen ingezet.
Wales vs Italië
Kijk, we willen niet zeggen dat Wales géén kans maakt, maar: het ziet er toch niet uit alsof David deze Goliath tegen het canvas kan krijgen. Maar goed, voetbal is een kansspel, alles kan, en je weet maar nooit. En als het toch niet zo is, dan is het toch maar goed geprobeerd. Of zoals de Manic Street Preachers het ooit zo mooi zongen: “You Love Us”, zélfs al zou het niet lukken.
Italië swingt voorlopig doorheen dit toernooi als stond Mancini nog zelf tussen de lijnen. Van alle ploegen geven ze de meest levendige indruk. Daarom lijken de folkrockers van Folkabbestia uitstekend geplaatst om voor de soundtrack bij deze wedstrijd te zorgen. Accordeon, drums en trompetten geven lustig van jetje alsof The Pogues na een zorgeloze vakantie aan de Adriatische kust zich tot Italianen hebben laten naturaliseren. We kiezen op voorstel van een lezer voor “Azzurro” – en ook omdat de Italiaanse truitjes nu eenmaal de mooiste zijn van allemaal.
Zwitserland vs Turkije
‘IJsberen moeten nooit huilen’ klinkt het in Grauzone’s culthit “Eisbär” en dat is maar best wat de voetballers uit Bern doen. Slechts één puntje wisten ze te sprokkelen uit twee wedstrijden, dus nu is het de tijd om alle emoties uit te schakelen en zich te ontpoppen tot kille afwerkers. Zielloze synths – die in de beginjaren van de New Wave alle kleur uit de vroege jaren tachtig zogen – clashen met dissonante erupties, saxofoonstoten en een standvastige ritmesectie. Zo vormen ze een hypnotiserend geheel dat Turkije hopelijk voor een derde keer door het ijs doet zakken.
Het EK is voor Turkije tot nu toe behoorlijk dramatisch geweest. Daarom komt niemand minder dan superster Tarkan hen een hart onder de riem steken. Deze klassiek geschoolde muzikant mengt al dertig jaar klassieke Turkse instrumenten uit de Sanat-traditie met westerse elementen, met groot succes tot gevolg. We kiezen “Hepsi Senin Mi” – dat veel ouders van jonge kinderen willens nillens hebben herontdekt via #LikeMe – omdat het net genoeg drama bevat zonder over de schreef te gaan en een aangebrande tekst die ook op het Turkse voetbal toepasbaar zijn: ‘ik vind je spelletje niet leuk’. Laat dit gerust opbouwende kritiek zijn. Tarkan schreef bovendien voor de Turkse nationale voetbalploeg het lied voor het WK in Japan 2002. Turkije werd toen derde, dus als íémand zijn land nog in de volgende ronde kan krijgen – en dat hopen we vurig, want er valt muzikaal best nog veel lekkers te rapen – dan is hij het wel.
Onze verzamelde nummers vind je zoals altijd in onze Spotify-playlist.
