Veelschrijver Mark Haddon (maar liefst 24 boeken) zal bij de meesten vooral bekend zijn als de auteur van The Curious Incident Of The Dog In The Night-Time (2003), het boek waarmee hij de overstap van kinder- en jeugdliteratuur naar romans voor volwassenen maakte en meteen ook zijn schrijverschap op een lager pitje zette. Volgden zijn jeugdboeken daarvoor elkaar haast jaarlijks op, dan duurde het tot 2006 vooraleer een nieuwe roman van hem verscheen.
Akkefietje (A Spot Of Bother) verscheen in 2006 maar kon niet op de aandacht rekenen die zijn “debuut” te beurt was gevallen, noch was de ontvangst even lovend te noemen. Het beruchte boek evenaren was dan ook geen sinecure, in het bijzonder daar Haddon zijn hoofdpersonage opnieuw met een “stoornis” (hypochondrie) opzadelde. Zes jaar later is de kater duidelijk weggespoeld en keert Haddon in goeden doen terug met het mild tragische Het rode huis waarin familiebanden en verzwegen frustraties centraal staan.
Richard en Angela zijn broer en zus die elkaar nauwelijks spreken of zien, tot het overlijden van hun moeder hen weer dichter bij elkaar brengt. De succesvolle radioloog Richard besluit een huisje te huren nabij Hay-on-Wye op de grens met Wales en nodigt zijn zus en haar familie uit om mee van de vakantie te genieten. Het zou een mooie gelegenheid kunnen vormen voor beide gezinnen om elkaar opnieuw/beter te leren kennen. Richard is immers hertrouwd met Louisa, die uit een “lager, ruwer milieu” komt en een tienerdochter uit een vorig huwelijk heeft. Dochter Melissa is, zoals mag worden verwacht, een pubermeisje dat zich te bewust is van haar aantrekkingskracht en populariteit om niet arrogant te zijn maar tezelfdertijd is ze ook een dolende puber die liever bij haar laaggeschoolde machovader zou zijn dan bij de verfijnde Richard.
Richards zus Angela vervloekt haar broer om het feit dat hij het huis verliet na de dood van hun vader en haar achterliet met een alcoholische moeder. Als studente met idealen leerde ze de al even bevlogen Dominic kennen met wie ze drie kinderen heeft: de op het maniakaal af sportieve Alex, de zestienjarige Daisy die in een kerkgemeenschap een nieuwe thuis gevonden heeft en tot slot de achtjarige Benjy, voor wie de wereld waarin zijn ouders en broer en zus leven nog grotendeels onbekend terrein is. Hoe liefdevol dit huwelijk ook lijkt, toch is er meer aan de hand: Dominic is een weinig succesvolle componist die bijklust in boekenwinkel Waterstone’s en een affaire heeft, waar Angela zich de vraag stelt of ze nog wel gelukkig is.
Het landhuis waar de twee gezinnen noodgedwongen een week op elkaars lip zitten zorgt voor de nodige wrijvingen en frustraties tussen de verschillende gezinsleden. Ondanks alle pogingen om er een “fijne vakantie” van te maken, wordt duidelijk dat ondanks de bloedband het niet zo vanzelfsprekend is een harmonieus samenleven op te bouwen. Ieder van hen blijft worstelen met onuitgesproken gedachten en verlangens. Naarmate de week vordert, duiken dan ook steeds meer conflicten op die net zo vaak genegeerd als subtiel uitgevochten worden. De climax is de onderhuidse strijd tussen Alex en zijn oom, die uitmondt in ongeluk. Wanneer Richard zijn neef sportief wil overtreffen, raakt hij tijdens een noodweer geblesseerd. In het besef dat hij vermist is, ziet Alex zich genoodzaakt zijn oom te zoeken voor deze iets ernstigs overkomt.
Het knappe aan Het rode huis is de rake manier waarop Haddon de problemen en vragen in beeld brengt waar een doorsnee gezin mee worstelt. Zijn personages zijn niet grotesk of kwaadwillig maar vooral op zoek naar de meerwaarde in hun leven terwijl ze in het reine trachten te komen met de beloftes die nooit zijn waargemaakt. Door het boek op te delen in de verschillende verlofdagen en in het vertelperspectief te switchen tussen de verschillende personages komt een caleidoscopisch maar ook genuanceerd verhaal naar voor dat begrip vraagt voor de verschillende personages en nergens partij wenst te kiezen. De roman verwordt tot een herkenbare tranche de vie die de vreugde en pijn van een gezin blootlegt zonder voyeuristisch, sentimenteel of ongeloofwaardig te worden. Het niveau van The Curious Incident Of The Dog In The Night-Time wordt niet gehaald, maar dat zegt verder niets over de waarde van dit boek.
