Het genre van de zombiehorror is terug van weggeweest. Ook in het Amerikaanse stripverhaal heerst er een revival. Walking Dead is de koploper van het peloton.
Het basisgegeven: Rick Grimes is een politie-agent die na een vuurgevecht in coma belandt. Wanneer hij ontwaakt, blijkt de wereld overspoeld door levende doden of zombies. Rick gaat op zoek naar vrouw en kind en vindt hen ongedeerd bij een groep andere overlevenden. Daarmee begint een tocht om te overleven in een wereld vol hapgrage zombies.
Met zijn zombieverhalen voor Marvel (binnenkort in vertaling bij de nieuwe uitgeverij Nona Arte) is schrijver Robert Kirkman ondertussen uitgegroeid tot de specialist in het genre. Hij maakt het uitgebeende gegeven van de zombies opnieuw relevant door aan zijn verhaal tal van morele dilemma’s vast te knopen. Kirkman gebruikt de setting van een wereld in verval ten volle voor het uitspelen van zijn verschillende personages. Het verwondert dan ook niet dat Walking Dead bewerkt werd tot een televisieserie.
Kirkman bezit het talent om een verhaal vol suspens af te leveren waarbij hij steeds werkt naar een cliffhanger aan het einde van een hoofdstuk. De eerste twee delen van Walking Dead lezen alvast als een trein en aan de onlinereacties in de VS te oordelen, wordt het alleen maar beter. Kirkman kan het echter soms niet laten om zijn republikeinse ideeëngoed te verwerken in het verhaal; ondermeer zijn voorliefde voor vuurwapens deed ons alvast meer dan eens de wenkbrauwen fronsen
Het eerste deel van Walking Dead werd getekend door Tony Moore, met wie Robert Kirkman zijn doorbraak beleefde met Battle Pope. Moore is ondertussen uitgegroeid tot een vaste waarde bij het grote Marvel Comics en tekende daar al voor Ghost Rider– en Punisherverhalen. De Brit Charlie Adlard nam de tekenpen over van Moore en blijft tot op vandaag aan Walking Dead verbonden, met de assistentie van Cliff Rathburn voor de grijstinten. Walking Dead verschijnt in sober zwart-wit, wat op de Amerikaanse markt al helemaal een uitzondering mag genoemd worden. De reeks houdt het al bijna 100 losse maandelijkse afleveringen vol en gaat nog altijd stevig vooruit.
De toppers uit de Amerikaanse comics lijken de laatste tijd bezig aan een stevige opmars in vertalingen allerhande. Uitgeverij Silvester begint na Bone nu aan een reeks van een heel ander kaliber. Als de televisieserie ook de oversteek kan maken naar Europa, dan zou Walking Dead wel eens een lang leven beschoren kunnen zijn. Wat ons betreft mag dit ook zonder die televisiependant gebeuren, want met de eerste twee delen van Robert Kirkmans epos hebben we kunnen kennismaken met een fascinerend verhaal dat ons laat uitkijken naar een snel vervolg.
