Met twee albums waarvan eentje getekend door legende Jean Giraud, neemt Jean Van Hamme met stijl afscheid van zijn succesreeks XIII. Eindelijk komt zijne getatoeëerde geheugenloosheid achter de waarheid. Helaas komt dit voor de lezer een aantal verwaarloosbare albums te laat.
Het was de laatste jaren een fijne sport geworden om elk nieuw album van XIII volledig neer te sabelen. Van Hamme was leeg geschreven en Vances tekeningen waren nu plots toch wel erg statisch en onvolmaakt. Weg waren de jaren waarin iedere stripliefhebber elk jaar reikhalzend uitkeek naar het nieuwe deel, waarin het verhaal van de man op zoek naar zijn geheugen, weer wat complexer en spannender werd gemaakt. Ondanks die neerwaartse spiraal in kwaliteit, bleef XIII het grootste Europese verkoopsucces in de volwassenenstrip. Vertalingen in het Engels, een videospel en zelfs een langspeelfilm zagen of zien binnenkort het licht.
Nu nemen we afscheid van de man zonder naam. Jean Van Hamme schreef nog twee verhalen, waarvan De Ierse Versie ten dele buiten de reeks staat. Het vertelt het ware verhaal achter de vriendschap tussen Seamus O’Neil en Jason MacLane. Daar begon ook alles wat later zou leiden tot de zoektocht naar een naam en een verleden. Toptekenaar Jean Giraud (Blueberry) heeft van dit album zeker geen haastwerk gemaakt. Zijn personages leven en zijn Ierse decors ademen veel sfeer uit. Hoewel het verhaal weinig meer is dan een chronologisch overzicht, bevat het toch nog voldoende verrassende wendingen om de lezer te blijven boeien. Het is bijna gênant als je nadien De Laatste Ronde onder ogen krijgt en Vances sympathieke maar stugge tekeningen ziet.
De Laatste Ronde doet dan ook eerder aan als een epiloog die de losse eindjes voor alle personages mooi aan mekaar knoopt, dan een echte finale met de nodige toeters en bellen. Van Hamme slaagt er wel in om na alle krachttoeren van de voorbije jaren een bevredigend einde te verzinnen voor alle figuren. Tekenaar Vance heeft overigens al aangekondigd zeker met een andere scenarist te willen verder werken aan XIII, maar daarbij zal het verhaal dan toch over een volledig andere boeg gegooid moeten worden. Momenteel wordt gezocht naar de geschikte scenarist die het verhaal kan voortzetten.
De kans dat de publicatie overigens aan onze lezers zal voorbij gegaan zijn, is zo goed als onbestaande. Dargaud heeft een ongeziene promotiecampagne op touw gezet om van deze beide albums de bestverkochte van de reeks te maken. Zo’n machtsvertoon zijn de albums helaas niet waard, maar desalniettemin heeft XIII een einde gekregen dat voldoening schenkt aan alle lezers die de reeks zo veel jaren trouw gevolgd hebben.
