Laten we eens een reeks stripverhalen maken waarin we telkens het leven van een beroemd historisch personage in beeld brengen. Het lijkt wel de kip met de gouden eieren. Dit idee bracht het auteursduo Jean-François en Maryse Charles dan ook bij uitgeverij Casterman, die het wel zag zitten om een aparte collectie Rebels in het leven te roepen.
Che Guevara is de eerste aan wie een album gewijd wordt. Op 48 pagina’s vertellen de beide scenaristen aan de hand van een aantal markante momenten het levensverhaal van deze Cubaanse volksheld die uitgroeide tot een wereldwijd icoon van de strijd tegen het kapitalisme. De beelden worden in dit deel geleverd door Olivier Wozniak, die in het verleden al de sfeervolle jeugdreeks Alice en Leopold en de blunder De Sterrenjagers tekende. Een echte doorbraak kwam er nooit en ook met Libertad! zal dit niet lukken.
Het verhaal meandert immers maar wat aan tussen enkele belangrijke momenten, ontmoetingen met andere historische figuren en verwijzingen naar recente films als Diarios de Motocicleta (2004). De scenaristen hebben zich voornamelijk toegelegd op het opsommen van deze gekende feiten en gebeurtenissen, aangevuld met wat markante weetjes over de persoon Che Guevara. Het boek krijgt zo meer iets van een artikel uit Dag Allemaal waarin het leven van een posterheld herleid wordt tot feitjes en kwisvraagjes in spe. Gelukkig kan de tekenaar de boel nog wat overeind houden. Wozniak hanteert een sobere stijl met dikke lijnen en creëert zo een retro-sfeer. Niet alle prenten overtuigen even zeer en na een tijdje lijken al zijn bebaarde groenjassen wel wat op elkaar. Toch houdt hij er aardig de vaart in en blijft de lezer steeds geboeid door het verhaal.
De collectie Rebel is dus in mineur van start gegaan. In april verschijnt het tweede deel dat voor de gelegenheid gewijd zal zijn aan John F. Kennedy en getiteld is Mister President. Opnieuw verzorgen Maryse en Jean-François Charles het scenario, de tekenpen zal dan overgenomen worden door de nobele onbekende Thierry Bouüaert. Een collectie die enkel opgehangen is aan het verstrippen van levensverhalen van historische personages heeft natuurlijk veel elementen tegen. De beperking van 48 pagina’s maakt het immers onvermijdelijk dat deze verhalen afgevlakte stationsromans worden waarin voor nuance en visie nauwelijks ruimte blijft. Het toespitsen van het verhaal op één moment uit het leven zou de auteurs veel meer mogelijkheden bieden voor het uitwerken van hun verhaal en zo een boeiende biografische aanvulling te maken.
