Blacksad is terug. De broeierige thriller met dierenfiguren blijft imponeren met een zesde album. Juanjo Guarnido en Juan Diaz Canales leveren met dit nieuwe deel topwerk af.
Na acht jaar viert Blacksad zijn rentree in de winkelrekken. De populaire stripkat blijft zijn eigen broeierige zelve in het eerste deel van het tweeluik De maskers vallen. Strips waarin dieren menselijke rollen toegemeten krijgen zijn al wel langer populair, maar er zijn slechts weinig stripmakers die dit zo perfect op papier weten te brengen als het duo van tekenaar Juanjo Guarnido en scenarist Juan Diaz Canales. In het jaar van de millennium-bug was het dat Ergens tussen de schaduwen verscheen, het eerste deel van Blacksad. Voor beide auteurs was dit album een geval van een raket naar de bekendheid. Zonder inleiding waren ze beide plots gezocht goed in de stripwereld. Guarnido’s minutieuze tekeningen vroegen bijzonder veel tijd, waardoor het tempo van Blacksad nooit dat van andere bestsellers als XIII of Thorgal wist te evenaren. Een nieuwe Blacksad bleef dan ook veel meer nog een event waar naar uitgekeken werd. Tussen het vijfde en zesde deel zat een periode van acht jaar, wat zelfs naar normen van Blacksad bijzonder lang is. In tussentijd tekende Guarnido wel nog het one-shot Het Goud van de Zwendelaar, dat vorig ook in vertaling hoge ogen gooide. Maar nu is hij terug bij zijn succesreeks, en staat een volgend zevende deel zelfs al in de steigers. Dat album zal het nieuwe verhaal afronden. Toch bevat het openingsdeel van De maskers vallen, al meer dan genoeg om duimen en vingers van af te likken.
Blacksad komt terecht in de wereld van politiek, vakbonden en maffia. Hij wordt ingehuurd door Kenneth Clarke, de vakbondsleider van de metroarbeiders. Hij moet hem beschermen tegen de moordenaars van de lokale maffia. Tegelijk volgen we ook het verhaal van de ambitieuze stadsarchitect Solomon, die zijn megalomane projecten wil realiseren ten koste van alles en iedereen. Diaz Canales introduceert doorheen dit album een hele stoet aan intrigerende personages, maar tegelijk slaagt hij er in om al verder te gaan dan louter introductie. De intriges ontwikkelen zich ook al tussen de figuren, waardoor het zesde album meer is dan enkel de inleiding van het zevende. De spanning speelt tussen alle figuren.
Met Juanjo Guarnido heeft Diaz Canales uiteraard ook een uitzonderlijk getalenteerd tekenaar aan zijn zijde. Hij leeft zich weer uit in prachtige platen waar hij gedetailleerde scènes afwisselt met close-ups en stillere momenten. Hij presenteert opnieuw elk dier op een perfecte manier, en sluiten alle dieren aan bij hun karakter. Na Het Goud van de Zwndelaar is de zesde Blacksad een tweede meesterproef van Guarnido op evenveel jaar tijd.
Met zes delen in meer dan 20 jaar tijd is een nieuwe Blacksad telkens een strip om van te genieten. De maskers vallen is ook een terugkeer naar het uitzonderlijk hoge niveau van de eerste delen. Tekenaar én scenarist leveren topwerk af en zetten de nieuwe Blacksad zonder twijfel in veel toplijstjes van de beste strips van 2021. Het vervolg en slot van het tweeluik is al in voorbereiding en zou niet al te lang op zich mogen laten wachten. Tegelijk kan het nooit kwaad om de liefhebbers even te laten sudderen in spanning, vooraleer hen op een volgende hoofdschotel te trakteren. In tussentijd valt er genoeg aan het eerste deel te genieten om het album verschillende keren te herlezen.
