Vigilantes is een verrassende hommage aan de Amerikaanse superheldencomics. Jean-Charles Gaudin betreedt met deze nieuwe reeks voor hem onbekende paden. Dit eerste deel van een vierluik is alleszins het onthouden meer dan waard.
Jean-Charles Gaudin is een bezig baasje. Deze scenarist pende de afgelopen jaren talloze reeksen bij elkaar, waarvan onder meer De Boeken van de Zieners (een bewerking van de boeken van Robin Hobb), De Feul en Galfalek vertaald werden. Bij de liefhebbers van flashy fantasy is hij bijgevolg zeker geen onbekende naam meer. Voor Vigilantes tapt hij nu uit een heel ander vaatje. De gemaskerde wrekers uit de Amerikaanse comics komen in deze nieuwe vierdelige reeks uitgebreid aan bod.
Vier veertigers leven verspreid over de Verenigde Staten. In hun jeugd vormden zij samen met enkele andere vrienden de zogenaamde Vigilantes. Zij streden samen tegen ene William Peter Stahl. Diezelfde Stahl staat nu op het punt minister voor binnenlandse veiligheid te worden. Hoewel de Vigilantes als volwassenen hun eigen leven leiden, zoeken ze elkaar toch op om opnieuw ten strijde te trekken. Beetje bij beetje geven de auteurs de geheimen uit het verleden prijs. Zo weten we aan het eind van deel één nog altijd niet precies wat er in het verleden met die Stahl gebeurd is, en wat er met de andere leden van de Vigilantes aan de hand is.
Dat is meteen ook de grootste kritiek die we op dit album kunnen geven. Het Teken is iets te zeer een puur inleidend deel waarin de verschillende personages kort de revue passeren. Alle pionnen staan bijgevolg op hun positie, maar de echte actie zal pas in het vervolg losbarsten. Het verhaal zal zijn waarde dus moeten halen bij de volgende delen, wanneer de puzzelstukjes meer in elkaar beginnen te vallen.
Franse scenaristen halen hun nieuwe tekentalenten steeds vaker bij ervaren Italiaanse uitgeverijen. Zo tekende Riccardo Crosa al meer dan tien jaar verschillende Italiaanse pulpstrips vooraleer hij in 2006 Europese mangastrips begon te tekenen voor de Franse markt. Dit werk mondde vervolgens uit in de reeksen Synchrone (op scenario van Vincent Delmas) en Vigilantes. Van beide is er in 2012 een tweede deel in aantocht. Zijn stijl leunt erg aan bij de realistische Amerikaanse stijl van tekenen, met veel aandacht voor de (zonder uitzondering mooie) personages en wat posterachtige, maar statische poses. Zijn werk valt met andere woorden zeker niet op in het overige aanbod franstalige strips dat in dezelfde lezersvijver vist.
Vigilantes is wat ons betreft een aanwinst door de originele invalshoek en de doordachte constructie van het scenario. Wild waren we eerder nog niet van het werk van Jean-Charles Gaudin, maar met Vigilantes toont hij iets nieuw en iets fris. Het belangrijkste van al is dat hij ons echt doet uitkijken naar het tweede deel.
