Wie zin had in een folkavond, kon op maandag maar best in de AB
zijn. Blijkbaar waren er dat wel wat, want Mariee Sioux kreeg een
volzette ABClub ter beschikking. Voor een verlegen jongedame met
native American roots, een zoete stem en een resem lange,
fijne folksongs komen mensen graag nog eens buiten. Mariee’s
optreden in de AB was het laatste van haar tournee. Reden te meer
om het mooie van de avond te benadrukken.
Het werd een avond van eindpunten want voorprogramma
Elvy, een Brussels singer-songwriter die eigenlijk
Lionel Vanhaute heet, besloot dat het na drie jaar optreden met
dezelfde nummers wel eens welletjes was. Hoewel het voor velen de
eerste kennismaking met zijn songs was, gaf hij toe, zal Vanhaute
enkel nog optreden wanneer hij nieuw materiaal ter beschikking
heeft. Dan hebben we geluk gehad, want wat hij, samen met een
tweede gitarist voor ons bracht, was helemaal niet slecht.
Toegegeven, bijster origineel waren zijn folky songs niet, maar de
man toonde duidelijk aan een degelijk nummer te kunnen schrijven en
brengen. Met zijn hoge stem heeft hij bovendien een goede troef in
handen. Bij deze beloven we Elvy in de gaten te
houden.
Mariee Sioux, vriendinnetje van Alela
Diane, kennen we in Vlaanderen (en daarbuiten) vooral van haar
mooie laatste plaat ‘Faces in the Rocks’. Op haar beurt had Mariee
zelf een vriendin meegebracht, in de vorm van Ashley Taylor die
voornamelijk op de nummers van dat laatste album backing vocalist
van dienst was. Tijdens een paar songs toonde Ashley haar
bescheiden glockenspiel-kunsten, iets wat in de song ‘Friendboats’
maar als snel erbijgesleurd klonk. In ‘Wizzard Flurry Home’ werkte
de bijdrage wel. De vocale tussenkomsten van Ashley, duidelijk
geëmotioneerd door deze laatste avond, waren soms iets te aanwezig
en leidden af van de essentie: de verstillende folksongs van Mariee
Sioux.
Op de prestatie van Mariee zelf was niets aan te merken. Het meisje
wist niet goed wat te zeggen tussen de songs, giechelde zelfs dat
ze schrik kreeg van het lange applaus, maar was over het algemeen
foutloos in haar zang en gitaarspel. De betere songs van het
laatste album bleken ook in de AB hoogtepunten. Deze zaten mooi in
het midden van de set met ‘Wizzard Flurry Home’, ‘Flowers And
Blood’ en ‘Two Tongues At One Time’. “It’s a test of courage
to kiss the snake tongued people,” zong Mariee half
betoverend. De echo die Ashley Taylor in haar achtergrondzang
probeerde te stoppen, was dan weer voldoende om de betovering te
verbreken.
Mariee Sioux bracht 15 nummers, waarvan twee covers en een aantal
nieuwe. Mariee slaagde er mooi in ‘You Are The Everything’ van REM
en ‘Love Song’ van The Cure in haar eigen folkstijl om te zetten.
Haar nieuwe nummers daarentegen, kregen ons niet volledig mee. Al
te vaak kwam het gevoel naar boven dat we naar melodietjes
luisterden die we al van haar kenden. Het zal een uitdaging voor
Mariee zijn om op haar volgende plaat te veel van hetzelfde te
vermijden, want dat lijkt ons niet de beste carrièrezet.
Het kan erg aangenaam zijn om tot rust te komen met treffende
folksongs, iets waar de bezoekers van Sisters of Mercy een
verdieping lager dan weer niet voor kwamen. Laten we vooral
onthouden dat Mariee Sioux het goed deed in haar bekende songs en
nog wat dient te schaven aan haar nieuwe. Het komt allemaal wel
goed.
(meer afbeeldingen Mariee Sioux!)
