Ondanks de voorpublicatie van een paar lekker sensationele one-liners over Courtney Love, Billy Corgan en Lana Del Rey moeten we wie zich verkneukelde op saillante roddels teleurstellen. Girl In A Band is het persoonlijke relaas van een muzikante, kunstenares en moeder.
Girl In A Band begint met wat het eindpunt was voor Sonic Youth: hun allerlaatste optreden ooit, op een groot festival in het Braziliaanse São Paulo, als afsluiter van een korte Zuid-Amerikaanse tournee. Een concertreeks die er tegen beter weten in kwam, wegens contractuele verplichtingen en voor het geld, want een maand voordien werd de echtscheiding van Thurston Moore en Kim Gordon wereldkundig gemaakt via een persbericht van hun platenmaatschappij Matador. Die scheiding betekende meteen ook het einde van de band. Hoewel ze uiterlijk wilden laten uitschijnen dat deze tournee business as usual was, voelden ze zich innerlijk eerder als een leger dat wou dat er een einde kwam aan de bombardementen. De gewapende vrede tussen Gordon en Moore — ze zouden geen vijftien woorden met elkaar wisselen tijdens die tour — maakte dat het afscheid van Sonic Youth er een in mineur was.
Op het inleidende hoofdstuk na vertelt Kim Gordon haar verhaal in een grotendeels chronologische volgorde in 53 korte hoofdstukken. Haar verhaal begint met haar jeugd als dochter van een professor sociologie in Los Angeles, Hawaii en Hong Kong. Vooral de moeilijke relatie met haar paranoïde schizofrene — een diagnose die overigens pas veel later gesteld werd — broer Keller speelde een grote rol bij de ontwikkeling van haar karakter en haar latere relaties met mannen. Enerzijds beschermend, maar ook medeafhankelijk en vooral onzeker. Opgroeien in het Los Angeles op het einde van de jaren zestig en de vroege jaren zeventig — de periode van de muziekscene in Laurel Canyon — laat een grote indruk na op Gordon. Later in de jaren zeventig gaat Gordon kunsten studeren in Toronto en Los Angeles. Daar maakt ze kennis met heel wat artiesten die ook in haar verdere leven een grote rol blijven spelen zoals Mike Kelley (zie ook de cover van Dirty) en Dan Graham.
Het is pas als ze begin jaren tachtig naar New York trekt — want die stad was de trekpleister voor visuele artiesten — dat ze voor het eerst echt in contact komt met muziek. Spoedig ontmoet ze er Thurston Moore en samen richten ze Sonic Youth op. Maar wie Girl In A Band leest om veel te weten te komen over de interne chemie van Sonic Youth zal grotendeels van een kale reis thuiskomen. Steve Shelly en Lee Ranaldo krijgen niet meer dan een veredelde bijrol in het boek. Ook voor wat betreft de muziek beperkt ze zich grotendeels tot wat extra uitleg over songs die voor haar persoonlijk een speciale betekenis hebben. En voor wie er aan zou twijfelen waar het zwaartepunt in het oeuvre van Sonic Youth ligt: de albums na Washing Machine worden snel afgehaspeld in een kort hoofdstuk.
Het gaat bergaf in haar relatie met Thurston Moore vanaf het moment dat ze hun appartement op Lafayette Street in New York achter zich laten en verhuizen naar het progressieve universiteitsstadje Northampton in Massachusetts om hun dochter Coco daar op te voeden. De relatie van Gordon met New York was ondertussen immers serieus vertroebeld. Weg was het bohemienachtige sfeertje dat eind jaren zeventig en in de jaren tachtig in New York heerste. Onder impuls van burgemeester Giuliani werd New York immers deftig opgekuist en kwam de stad terecht in handen van de grote bedrijven. Weg waren de alternatieve winkels en eetgelegenheden, in de plaats daarvan streken allerhande ketens neer in de wijken waar de kunstenaars verdrongen werden.
Het overspel van Moore en hoe dat uiteindelijk zou leiden tot het uiteenvallen van hun huwelijk ligt Gordon duidelijk nog steeds moeilijk. Hoewel ze het allemaal met de nodige omzichtigheid beschrijft (de naam van de vrouw in kwestie wordt nergens vernoemd hoewel ze uit de entourage van Sonic Youth kwam) voel je de ontgoocheling dat hun verhaal — dat van het onverwoestbare koningskoppel van de alternatieve rock — uiteindelijk niet meer bleek te zijn dan het klassieke verhaal van het koppel van middelbare leeftijd en een jongere minnares.
Hoewel het boek zeker vlot leest, is Kim Gordon stilistisch zeker niet de grootste schrijfster, waardoor Girl In A Band zich dan ook niet kan meten met bijvoorbeeld Just Kids van Patti Smith. Hoewel Gordonsteeds op haar hoede blijft en de nodige afstand bewaart, krijgen we hier wel een eerlijk beeld van een bescheiden muzikante. Op basis van het boek zou je er van kunnen uitgaan dat Sonic Youth een gewoon alternatief rockgroepje geweest is in plaats van een grensverleggende noiserockband en krijg je een beeld van het leven als rockmuzikante dat veel minder glamoureus is dan het lijkt.
Kortom: Girl In A Band is vooral een must voor de fans van Sonic Youth, maar ook voor wie een beter inzicht wil krijgen in de leef- en denkwereld van een van de meest interessante muzikantes van de afgelopen dertig jaar. En dan merk je dat achter het publieke beeld van de sterke vrouw een onzekere en zoekende persoon schuil blijkt te gaan die zoveel meer is dan enkel “de bassiste van Sonic Youth”.
