Laat het maar aan onze Franstalige vrienden over om met de Franse slag groepen bij elkaar te gooien die vaagweg bij elkaar horen of alleen aan hun kant van de taalgrens groot zijn. De Rotonde vertoont deze avond echter een heel coherente affiche, met op papier minstens twee sterke namen.
De Amerikaan J. Tillman mag de avond openen als vreemde eend in de bijt. De singer-songwriter brengt rustige fluisterliedjes met een licht gebroken stem en akoestische gitaar. Iemand mompelt ons toe dat hier perfect een van de gevoelige “ik staar uit het raam, in gedachten verzonken”-momenten van Dawson’s Creek bij hoort, en we kunnen hem geen ongelijk geven. Tillman maakt best aardige muziek maar het geheel mist een randje, het is te veel een formule om echt te boeien.
Als tweede mag het Brusselse aMute & The Seahorse Band aantreden. Op plaat doet Jerôme Deuson het voorlopig nog alleen, maar live mag het gerust wat meer swingen en krijgt de laptop/gitaarman versterking van een drummer, bassist en tweede gitarist/zanger. Jammer genoeg weet hij de pareltjes van het album niet te transformeren tot knappe livesongs. Waar hij op plaat uitblinkt in subtiliteit, klinkt hij live als een op hol geslagen pletwals. De zang is vaak ondermaats en de drums beuken alle details aan flarden.
The Seahorse Band bestaat nochtans uit goede muzikanten die op elkaar ingespeeld zijn, maar wie geen materiaal die naam waardig krijgt, gaat hoe dan ook op zijn bek. Op een enkele degelijke flard na, klinkt aMute vandaag vooral als een ongeïnspireerde (post)rockgroep die de clichés wil vermijden, maar eigenlijk geen idee heeft van hoe het dan wel moet. En dat is jammer want in de studio staat Deuson duidelijk zijn mannetje. aMute & The Seahorse Band is een concept dat dringend herbedacht moet worden.
Net zoals aMute blinkt ook Do Make Say Think uit in postrock die geen postrock is. Waar de Brusselaar leentjebuur speelt bij electro en pop, zweren de Canadezen eerder bij een milde vorm van jazz. Op het podium staan niet minder dan acht man (een gitarist, een bassist, een saxofonist/organist, een trompettist, een trompettist/gitarist, een violiste en twee drummers) die samen een warme en hectische set brengen.
Dit jaar verscheen You, You’re A History In Rust en dus komen in de set verschillende nummers uit het nieuwe album aan bod (“Herstory Of Glory”, “The Universe”) naast populaire oudjes als “Horns Of A Rabbit”. Aanvankelijk staat de groep nog wat onwennig op het veel te kleine podium maar de bij momenten opzwepende songs weten het publiek onmiddellijk te raken.
Een slordig anderhalf uur lang speelt de groep op het scherp van de snee en voelen de verschillende groepsleden zich met elk nummer steeds meer thuis op het podium. In het verleden wist Do Make Say Think zijn reputatie live niet altijd waar te maken, maar daar is deze avond weinig van te merken. In tegenstelling tot Tillman en aMute staat hier een groep die niet alleen op plaat weet te boeien maar de vaak rustige nummers perfect naar het podium kan vertalen.
In de Rotonde weet deze avond jammer genoeg alleen Do Make Say Think te overtuigen. Gelukkig wist hun sterke set de zwakke voorprogramma’s uit het geheugen. Al bij al is dit niet de meest memorabele Nuits-avond, en dat gevoel leeft blijkens de verslagen ook bij de Orangerie- en tentgangers. Sommige avonden win je en andere avonden niet, daar kan Ségolène Royal alvast van meespreken.
Do Make Say Think speelt nog op woensdag 9 mei in STUK in Leuven en op 10 mei in de 4AD in Diskmuide.
