Een nieuw talent is opgestaan. De Amerikaan A.J. Dungo debuteert indrukwekkend met In golven, dat deels een persoonlijk relaas en deels een surfgeschiedenis is. De lovende reacties vergelijken het werk met zowel Barbarian Days als Blankets.
De lof die Dungo te beurt valt, is volkomen terecht. In golven, dat oorspronkelijk als In Waves gepubliceerd werd, is een boek dat je meesleept en tegelijk deelgenoot maakt in de vreugde en het verdriet dat Dungo als jongeling meemaakte én laat proeven van de fascinerende wereld van het surfen.
Dat laatste was het oorspronkelijke opzet van dit boek. Dungo had aan de kunstacademie het plan opgevat een project rond legendarische surfers uit te werken. De realiteit dwong de jonge auteur echter tot een aanpassing: Kristen, zijn vriendin en absolute surffanaat, werd getroffen door kanker, waardoor het idyllisch bestaan van de twee geliefde tieners onderuit gehaald werd.
Dungo verwerkt het allemaal in zijn boek: de ziekte van zijn vriendin, hun prille liefde, voor elkaar en voor de golven, maar net zo goed houdt hij vast aan het vertellen over hoe de surfcultuur ontstaan is. Dat doet hij in een schijnbaar eenvoudige, gestileerde en sfeervolle stijl die, zeker in het hoofdstuk dat het begin van de liefdesgeschiedenis beschrijft, lijkt te refereren aan het Amerika van Ghost World. Dungo heeft echter het cynisme van Clowes’ jaren negentig achter zich gelaten en toont tieners van de prille 21ste eeuw, jongeren die verbonden zijn met elkaar, zowel dankzij hun mobiele telefoon als hun skateboard.
Met behulp van verschillende betrokkenen vertelt Dungo zijn verhaal, waarvan de kleine deeltjes als golven over elkaar rollen, soms groots, soms vederlicht, tot een geheel ontstaat dat je niet kan wegleggen. Met behulp van personages als Jeff en Eon, broer en neef van Kristen, wordt de puzzel vervolledigd.
Gaandeweg kom je op die manier, zonder dat het tegennatuurlijk aanvoelt, eveneens te weten wie Duke Kahanamoku was: de man die gerust de vader van het surfen genoemd mag worden en die, in een moeite door, de sport van Amerika naar Europa bracht. Ook Tom Blake is na het lezen van In golven geen onbekende meer. Hij raakte ooit zelf gefascineerd door Kahanamoku en maakte er zijn missie van om op een surfplank door het leven te gaan, een levensdoel dat hem omzwervingen door de VS laat maken, om uiteindelijk, het kan bijna niet anders, op Hawaii te belanden, waar hij de surfplank zowat opnieuw uitvindt.
De kracht van In golven schuilt er in dat Dungo een boek gemaakt heeft dat de surfcultuur ontstijgt. Je hoeft helemaal nog nooit een surfplank onder je voeten gevoeld te hebben om meegezogen te worden in het verhaal. Net zoals de personages meedrijven op de golven, zo kan de lezer zich laten meevoeren door tot de verbeelding sprekende vertellingen, met hun momenten die doen dromen en de ogenblikken die je simpelweg onderuit halen, waarmee In golven simpelweg een niet te missen parel is.
