Daar hebben we Conan weer. Voor het eerst begint de Franse uitgeverij Glenat met een eigen collectie albums over de iconische held uit het sword & sorcery-genre. Pierre Alary en Jean David Morvan bijten de spits af met hun versie van De Koningin van de Zwarte Kust.
Sinds Robert E. Howard in 1932 zijn personage Conan introduceerde in een eerste verhaal, is deze figuur alomtegenwoordig geweest in verschillende media. Ook in de stripwereld is Conan sinds jaar en dag een graag geziene gast. Vooral in de Amerikaanse comics loopt er geregeld een nieuwe reeks Conan-verhalen. Marvel uitgeverij kocht recent de rechten op en zal er in januari 2019 een nieuwe reeks over starten. Voor het eerst worden er tegelijk ook Europese strips met Conan uitgebracht. Hiervoor heeft Glénat nu de rechten en zij kozen voor een reeks met auteurs die per album wisselen en instaan voor losse verhalen. Het eerste verhaal dat nu in die reeks is verschenen, is een bewerking van het klassieke Conan-verhaal De Koningin van de Zwarte Kust. Het scenario voor dit eerste deel is van de hand van één van de bezielers van de nieuwe Conan-collectie, Jean-David Morvan.
Morvan kiest voor een klassieke bewerking, met een dynamische opbouw maar zonder veel verrassingen. De opsmuk van dit album is dan ook vooral te danken aan tekenaar Pierre Alary. Door zijn cartoonachtige tekenstijl lijkt hij een wat vreemde keuze voor een Conanstrip, die vooral draait op realistische tekenaars. Tegelijk geeft zijn zwierigheid dit album extra flair, wat zeker de actiescènes overtuigend maakt. De kleuren baden vaak in gouden en koperen tinten, wat goed past bij de heroic fantasy-setting van Conan.
Het album bevat ook een boeiend dossier over het werk van Robert E. Howard. Zo leerden we hieruit dat Howard nooit een vervolgelement in zijn verhalen wilde omdat elk verhaal perfect op zich leesbaar moest kunnen zijn. Tegenwoordig liggen de verwachtingen van lezers toch anders. Zo blijft Conan in dit album redelijk steriel, een wat kartonnen barbaar zonder een duidelijk eigen gezicht of karakter. We vallen met dit eerste deel ook middenin het leven van Conan, zonder enige aanduiding van zijn verleden of drijfveren.
Om die aanpak te laten slagen is het nodig dat de auteurs een eigen draai aan de oorspronkelijke verhaalstof kunnen geven. Daarin slagen Morvan en Alary helaas onvoldoende. Hun werk levert een amusant maar weinig memorabel stripverhaal op. De donkere kant van het Conan-personage, die zeker enkele oudere Amerikaanse versies net zo intrigerend maakte, ontbreekt hier toch. Uiteraard is de nieuwe collectie Conan-albums bij Glénat deels ook opgevat als een pure hommage aan het werk van Howard en zullen vrije interpretaties, die bijvoorbeeld wel kansen krijgen in de Robbedoes-reeks Een Verhaal van, in deze reeks veel minder aan bod komen. Veel zal uiteraard afhangen van de volgende delen in de reeks.
Hoewel Pierre Alary en Jean David Morvan beide bekende namen zijn voor Nederlandstalige striplezers, liggen hun hoogdagen wat betreft vertalingen toch al even achter ons. Zeker wat Alary betreft, is De Koningin van de Zwarte Kust een aangename hernieuwde kennismaking en laat het ons uitkijken naar een nieuwe zwierige reeks van zijn hand in de trant van het eerdere Belladonna.
