Hoe moet je in woorden gieten wat je gedurende anderhalf uur gevoeld hebt? Hoe kan je verwoorden wat de stem van Gregory Frateur, hart en ziel van Dez Mona, met een mens doet? Een ding kunnen we al verklappen: dat het verdomd goed was, daar in de N9!
In september vorig jaar verscheen het laatste album van de groep, Origin, en voor Dez Mona wordt 2017 na het vertrek van bassist Nicolas Rombouts het jaar van de bezinning. Echter niet zonder eerst 2016 uit te wuiven met een korte en intieme tournee door Vlaanderen. Zoals Frateur zelf uitlegde, zou dit geen gewoon Dez Mona-optreden zijn, maar zou de set bestaan uit een selectie oude en nieuwe songs. De groep zat er duidelijk ontspannen bij, en ook Frateur, altijd supergeconcentreerd, zag je meermaals lachen en goedkeurend knikken.
Opener “She Says It’s Not For Long” werd alvast in een rokerig jazzy sfeertje gebracht, met alleen zang, contrabas en accordeon. Frateur vertelde ook dat hij, in tegenstelling tot andere optredens, nu zittend zou zingen. Wie vreesde een saai en afstandelijk optreden bij te wonen, moest algauw zijn mening herzien, want Frateur kan duidelijk niet lang stilzitten: hij schoot meermaals recht om zijn woorden kracht bij te zetten en bij afsluiter “The Back Door” keek hij dreigend het publiek in van op de rand van het podium.
Frateur was duidelijk goed bij stem: hoeveel octaven hij aan kan, kunnen we niet direct uit onze mouw schudden, maar dat hij moeiteloos van de hoge naar de lagere registers gaat, hebben we alweer volop mogen aanschouwen. Daarbij schuwt hij de pathetiek en de melancholie niet, de krop in de keel was meermaals aanwezig. Die emotie werd dikwijls versterkt door wat Roel Van Camp uit zijn accordeon haalde, maar het werd nooit te plat of te plakkerig: Frateur beheerst zijn stem als een volleerd kunstenaar.
Dez Mona heeft een fantastische frontman en zanger, maar er is altijd ruimte voor de andere muzikanten. Zo voorziet gitarist Sjoerd Bruil het groepsgeluid niet alleen van scherpe kantjes, maar tijdens “Flawless Daughter” toont hij ook zijn ruwe en emotievolle stem, die perfect samengaat met de lagere registers van Frateur. En Tijs Delbeke is een vaste steun en toeverlaat, die zowel op keyboard als op gitaar het beste van zichzelf geeft. Tijdens “Blue Girl”, het eerste nummer dat Gregory Frateur ooit voor Dez Mona schreef, mocht ook hij zijn zangtalent etaleren. Een van Gregory Frateurs inspiratiebronnen bij het tekstschrijven blijkt trouwens Emily Dickinson te zijn. Zo is de tekst van “The Storm” gegroeid uit het lezen van haar gedichten, en met dit weetje in gedachten kunnen we de tekst ook meer plaatsen.
Een optreden van Dez Mona is zeker niet mainstream, en vereist enige aandacht en bereidheid van het publiek om te luisteren en alles in zich op te nemen. Een optreden van Dez Mona is niet vrijblijvend, en wat de groep in de N9 toonde, was zeker van hoogstaande kwaliteit. Met afsluiter “The Back Door” hebben ze bovendien hun eigenste “Caucasian Walk” te pakken, een punk- en new waveklassieker, zoals er nu nog weinig gemaakt worden.
Voor de snelle beslissers: Dez Mona speelt op zondag 27/11 op Vosdag, en is ook nog te bewonderen in Mechelen op 01/12, op 02/12 in de Roma, op 10/12 in Heusden-Zolder en op 17/12 in Herzele. Allen daarheen voor het te laat is!
