Met >Aâma toont Frederik Peeters opnieuw waarom hij een van de meest gewaardeerde internationale stripauteurs van het moment is. Hij kneedt de sciencefiction tot hij opnieuw een geheel eigen model heeft. Dat de wereld in dit verhaal verzonnen is, wordt zo een bijzaak.
Verloc Nim wordt wakker op een vreemde planeet in het gezelschap van een robot met de gedaante van een gorilla. Hij is zijn geheugen kwijt. Door het lezen van een dagboek ontdekt hij zelf samen met de lezer zijn recente verleden. Verloc is net weg van zijn vrouw en mag zijn dochter niet meer zien. Zijn broer Conrad neemt hem op sleeptouw in een expeditie om een wetenschappelijke delegatie terug te vinden op een afgelegen planeet. Conrad neemt daarbij ook zijn gorilla/robot Churchill mee. Het drietal vindt uiteindelijk de delegatie terug, maar al snel blijkt er in de tussentijd heel wat gebeurd te zijn. Langzaamaan integreren Verloc, Conrad en Churchill zich. Het doel van de wetenschappelijke delegatie was initieel om de vloeistof Aâma te testen. Wat die Aâma concreet inhoudt, blijft voorlopig onduidelijk. En doet er eigenlijk niet toe.
Frederik Peeters is niet geïnteresseerd in de blitse, avontuurlijke kant van sciencefiction. Bij hem draait het allemaal om de personages. Daarom is het ook niet van tel wat Aâma nu precies is, maar wel welke invloed het op de personages heeft. Hoe gedragen mensen zich in een besloten ruimte? Peeters onderwerpt zijn personages aan moeilijke omstandigheden en beschrijft dan hoe ze reageren. Eerder deed hij dat al in het vierluik Lupus (waarvan slechts één deel vertaald werd door het ter ziele gegane Bee Dee). Vandaag staat Frederik Peeters echter weer wat verder in zijn ontwikkeling als auteur. Daardoor geeft hij in Aâma nog meer ruimte aan de nuance en de verbeelding. Menselijkheid blijft centraal staan, zoals in zijn hele werk. Het afsluitende vierde deel zal dit najaar in het Frans verschijnen. Toch kreeg Aâma, met twee verschenen delen, al in 2013 de prijs voor de beste reeks op het festival van Angoulême. Met de vier delen onder de arm zal duidelijk worden of Aâma zich bij de rest van Peeters’ indrukwekkende oeuvre kan scharen. De verwachtingen zijn na dit eerste deel alleszins hooggespannen. Het is verbazend hoezeer de auteur zich een eigen tempo oplegt en dat consequent volgt. De opbouw van Aâma is minutieus uitgewerkt en er zitten geen vreemde en onlogische wendingen in de plot.
Wat tekenwerk betreft, evolueert Frederik Peeters ook in de richting van een meer uitgepuurde en gestileerde variant op zijn eerdere, meer geborstelde en uitbundige tekenstijl. Hij blijft ook in zijn tekenwerk elke nuance van de personages vatten, wat perfect aansluit bij zijn verhalende voorkeuren. Er zijn maar weinig auteurs in het huidige Europese beeldverhaal die met recht de titel van een echt compleet auteur kunnen opeisen. Frederik Peeters is er alleszins één van. Hij blinkt uit in het schrijven en het tekenen van verhalen. Bovendien is zijn oeuvre ondertussen ongelooflijk divers geworden, met albums in uiteenlopende genres. We danken dan ook uitgeverij Sherpa, die met een vlekkeloze uitgave de kwaliteiten van Aâma alle eer aandoet.
