Het talent van tekenaar Alessandro Barbucci staat zeker en vast buiten kijf. Hij bijt zich vast in een nieuwe reeks van veelschrijver Christophe Arleston. Of hoe een nieuwe reeks van de maker van Lanfeust toch nog een verrassing kan zijn.
Erg enthousiast waren we niet toen de aankondiging van Ekhö – De Spiegelwereld verscheen. De afgelopen jaren heeft uitgeverij L zich gespecialiseerd in het oeuvre van scenarist Christophe Arleston. Na zijn doorbraak met Lanfeust van Troy stopte de stroom aan nieuwe creaties van de populaire Fransman niet meer. Stilaan werd de naam Arleston een product en stonden al zijn verhalen min of meer in elkaars schaduw. Telkens opnieuw vermengde hij fantasy met humor en meer en meer leken al zijn verhalen op elkaar. Hierdoor leek elke nieuwe reeks van zijn hand te veel een doorslag van eerder werk om nog echt te kunnen verrassen. Het is dus zeker een verrassing dat Ekhö ons meer geplezierd heeft dan eerst verwacht.
Een eerste reden hiervoor ligt bij het verhaal zelf. Arleston neemt in dit eerste deel voldoende tijd om de wereld vorm te geven. Opnieuw gaat het om een gefantaseerde wereld, waarin Fourmille Gratule tijdens een vliegtuigreis terecht komt in een gespiegelde versie van New York. Haar tante Odalie, die twintig jaar eerder overleed, blijkt in die spiegelversie pas recent gestorven te zijn en ze laat Fourmille een erfenis na. De overgang tussen beide werelden lijkt samen te hangen met Fourmilles dramatische vliegtuigvlucht. Arleston besteedt veel aandacht aan de verwarring van Fourmille, waardoor dit eerste deel echt een introductie tot de wereld van Ekhö is. Hoewel de kenmerkende humor en comic relief-personages van Arleston ook weer van de partij zijn, intrigeert de hele wereld van Ekhö meer.
Een tweede belangrijke factor in het welslagen van Ekhö is tekenaar Alessandro Barbucci. Deze Italiaan werd met de kitscherige space opera Sky Doll een heel gegeerde naam in het Europese stripverhaal. De reeks werd een van de best verkopende strips van het hele continent. Naast Sky Doll werkt Barbucci ook mee aan verschillende andere projecten zoals het geflopte Lord of Burger en Monster Allergy. Zijn flitsende stijl die duidelijk de sporen draagt van zijn jaren bij Disney, zorgt voor strips die vol staan van beweging en dynamiek. In Ekhö levert hij bovendien zeer gedetailleerd werk af en werkt hij voor het eerst een volledig nieuwe eigen wereld uit. De science fiction van Sky Doll is ver weg en wordt vervangen door een warme fantasy-wereld vol humor. In die zin lijken Barbucci en Arleston een droomkoppel voor elke liefhebber van fantasy. Na hun eerste samenwerking voorLord of Burger is deze Ekhö heel wat succesvoller.
Een tweede deel van Ekhö verscheen in het Frans al dit najaar. In dat deel is het Parijs dat als achtergrond dient voor het verhaal en voor die gelegenheid helemaal “gespiegeld” zal worden. De verleidelijke vrouwenfiguren van Barbucci zullen in die stad zonder twijfel ook aanwezig zijn. Ekhö – De Spiegelwereld is een ontspannende strip pur sang. De missie van de auteurs is alvast geslaagd.
