Botanique, Brussel, 7 oktober 2011
Het
heeft nogal wat voeten in de aarde gehad om British Sea Power nog
eens op een Belgisch podium te krijgen. Het concert in de Botanique
werd ruim zeven maanden later geprogrammeerd dan aanvankelijk
gepland, en Pukkelpop bleek ook al niet de ideale datum te hebben
vastgepind. Geen erg, trouwe fans zakken dan maar op een druilerige
oktoberavond af naar de Botanique. Het sextet bewees er dat ze
epiek, beklijving en overtuiging te over hebben.
We hadden er nochtans niet meteen veel vertrouwen in. British Sea
Power mag dan wel een rist indrukwekkende songs bij elkaar gepend
hebben, ‘Do You Like Rock Music’ – tot nader order nog steeds met
voorsprong hun beste worp – mag ondertussen bijna vier kaarsjes
uitblazen en hun jongste telg, ‘Valhalla Dancehall’, bleef een stuk
onder hun beste vorm. Maar British Sea Power kwam, zag, en overwon
alle criticasters. De kop ging eraf met ‘Wooden Horse’, en
onmiddellijk voelde je dat de band er zin in had.
Vandaar ging het in een sneltempo bergop, en daar droegen ook
recente nummers als ‘We Are Sound’, ‘Mongk II’, en ‘Who’s in
Control’ (nooit gedacht dat die song live zo goed kon zijn)
aanzienlijk toe bij. Gitaargeweld, overtuiging, een zelfzekere
sound – British Sea Power zou een stadion kunnen temmen, maar
blijft steeds intiem. Een meer dan uitstekend ‘No Lucifer’ bleek
daar het ultieme bewijs van: van zacht over hard en terug, van
stadionzang (“easy, easy, easy!”) naar diepgravende
lyrics, het klopte allemaal. ‘Lights Out For Darker Skies’ werd nog
maar eens even naar adem happen. Als aftrap kan dat allemaal
tellen.
Ook zonder het gaspedaal volledig ingedrukt wist British Sea Power
een goede indruk neer te zetten, al bleven ‘Bear’ en ‘North Hanging
Rock’ iets te veel op de oppervlakte om echte te boeien. Daarmee
willen we niet gezegd hebben dat de set volledig in elkaar stuikte
– daarvoor ging de bende Britse tifosi voor ons nog te veel uit de
bol. Wij hadden de lolbroeken ondertussen al een paar keer luid
vervloekt, maar wanneer British Sea Power zich stilaan schrap zette
voor een eindoffensief zoals de Rode Duivels het al lang niet meer
gedaan hebben, hadden we al lang geen aandacht meer voor die Britse
capriolen.
Dat dat eindoffensief volgestouwd zat met nummers van ‘Do You Like
Rock Music’, moet natuurlijk niet verbazen. We hoorden
voortreffelijke uitvoeringen van ‘Atom’ en ‘Carrion’, en toen moest
het dak er nog finaal af. Het beste werd dan ook voor het laatst
bewaard: de band ontrolde zijn spierballen en deed met het epische
‘All In It’ en ‘Waving Flags’ een gooi naar de Nobelprijs voor de
Vrede – wij verzoenden ons met het Britse tuig, en u brulde mee
alsof uw leven ervan afhing. “We are astronomical fans of alcohol”
was te horen tot in Schaarbeek, en ook daar kunnen we u geen
ongelijk in geven.
British Sea Power beschrijven als het Engelse antwoord op Arcade
Fire is al lang overbodig: het zestal uit Brighton moet met niemand
vergeleken worden. In de Rotonde van de Botanique zetten ze hun
eigen maatstaf neer.
