Na Mister Black liet Jean Dufaux het sprookje lang voor wat het was. Het Maagdenbos is een welgekomen terugkeer. Béatrice Tillier is zijn getalenteerde kompaan van dienst.
In de wereld van Het Maagdenbos leven mensen en dieren samen. De dieren lopen rechtop en spreken. Er is sprake van hogere en lagere dieren, die in onmin met elkaar leven. Mens en dier blijken echter de echte erfvijanden. Wanneer een gepland huwelijk van een dier en een mens door verraad uitdraait op moord, is een oorlog niet veraf. De relaties tussen beide groepen blijven bijzonder gespannen. In deze wereld zoekt een ridder naar de man die de mensen de overwinning kan bezorgen op de gevaarlijke wolven. De vader van de voorziene bruid verbijt ondertussen de schande van de moord die door zijn zoon en dochter beraamd werd.
Met Mister Black schreef Jean Dufaux midden jaren negentig een van zijn meest iconische verhalen. Door de genreverplichtingen van het sprookje leek Dufaux fantasie in banen geleid te worden, wat de leesbaarheid ten goede kwam. Ondertussen zijn onder meer ook Murena en het recente Barracuda typerend voor die stijl van Dufaux. Het lijkt wel of hij de chaotische SF met erotische randjes verlaten heeft voor een meer volwassen en voldragen type van scenario. In Het Maagdenbos zien we opnieuw een Dufaux en pleine forme. Sommige plotontwikkelingen volgen elkaar net te snel op om geloofwaardig te blijven, maar anderzijds presenteert hij hier weer een heel gamma aan uitgewerkte karakters die van dit eerste deel een waar drama maken dat menig toneelschrijver jaloers zou maken.
De kompaan van Dufaux, de Française Béatrice Tillier, is ook niet van de minste. Haar realistische tekeningen kleurt ze bovendien helemaal zelf in, in genuanceerde tinten die de pagina’s extra diepgang geven. Opnieuw heeft Dufaux’ talent aan de haak geslagen dat de afgelopen jaren de tijd genomen heeft haar tekenstijl op punt te stellen. Van haar hand werd in het verleden uitsluitend het eerste deel van Fée En De Tedere Robots (op scenario van Téhy) vertaald bij Casterman. Het Maagdenbos is voor haar een echte triomf, ze slaagt er zelfs in om de dierenkoppen veel verschillende gevoelens aan te meten. Elke nuance neemt ze mee in haar tekenwerk.
Door de grote productiviteit van Jean Dufaux dreigt dit eerste deel van Het Maagdenbos overspoeld te worden door alweer een nieuw album uit een van zijn talloze andere reeksen. Wij willen alleszins voor deze nieuwe reeks een lans breken. In het Frans verscheen het tweede deel ook al, wij hopen dat dit album snel mag volgen na deze geslaagde kennismaking met Dufaux’ nieuwste sprookjessucces.
