Al vier delen lang verblijden de auteurs van Donjon Parade ons met de meest onzinnige dwaasheden, geserveerd in een fantasyjasje. Jammer genoeg blijft ook dit deel te kort van stof om ten volle te scoren.
Marvin de rode draak en Herbert de eend moeten een bende kinderen een geanimeerde rondleiding geven. Van het een komt het ander en de hele groep komt terecht in de riolering van de Donjon. Deze is verstopt en moet nodig hersteld worden. In de riolen vol uitwerpselen blijkt een heel microklimaat ontstaan te zijn, een wereld die op het punt staat weggevaagd te worden. De kinderen raken in de ban van het vredige karakter van die samenleving, terwijl Marvin en Herbert koste wat het kost hun opdracht willen volbrengen en die hele verstopping erdoor willen jagen.
Donjon Parade is de enige subreeks uit het Donjonuniversum waarvan de albums maar tweeëndertig pagina’s tellen in plaats van de klassieke achtenveertig. Dit maakt een wezenlijk verschil want de albums wegen toch lichter door dan de Zenit– of Avondschemerreeks. Ook dit vierde deel blijft wat beperkt tot een leuke vondst die niet verder uitgewerkt kan worden. We lazen hier eerder ook al het derde deel, met dezelfde plus- en minpunten.
Dat de pluspunten bijzonder talrijk zijn, daar mag geen twijfel over bestaan.
Manu Larcenet maakt er weerom een knap staaltje dynamisch tekenwerk van. De afwisseling van ronde figuurtjes met donker gearceerde decors geeft het verhaal dat tikkeltje extra vaart. Naar het einde volgt een echte climax uit de oude doos. Joann Sfar en Lewis Trondheim toveren opnieuw een verrassend en doldwaas verhaal uit hun schijnbaar eindeloos hoge hoed. Wij arriveerden aan het einde voor we er erg in hebben.
Na het vijfde deel hield Larcenet op met het tekenen van Donjon Parade. Hij beschouwde het duidelijk enkel als een vriendendienst aan de scenaristen, en sinds het begin van Parade had zijn eigen carrière natuurlijk een hoge vlucht genomen. Sinds De Dagelijkse Worsteling behoort Larcenet bij de groten. Momenteel werkt hij aan de nieuwe reeks Blast waarvan het eerste deel in oktober in het Frans verschijnt. Een nieuwe tekenaar voor Donjon Parade is voorlopig nog niet aangeduid. Het algemene verschijningsritme van Donjonalbums lijkt trouwens serieus gedaald sinds de oorspronkelijke tekenaars er een voor een de brui aan gaven. Voorlopig genieten we echter nog van deze virtuoze samenwerking van de heren Larcenet, Sfar en Trondheim. Donjon Parade blijft een voorbeeld in het humoristische genre.
