Een vergeten parel van de Nederlandse strip wordt opnieuw uitgegeven. In Arman & Ilva zette Nederlands bekendste illustrator Thé Tjong-Khing zijn eerste stappen. De verhalen lezen ook nu nog even goed als in de jaren zeventig.
In een schijnbaar willekeurige volgorde geeft Sherpa de reeks van vijftien Arman & Ilvaverhalen opnieuw uit, in een luxueuze uitvoering die volledig recht doet aan de krantenpublicatie uit de jaren zeventig. Het poppenhuis, dat recent aan de collectie werd toegevoegd, is het vijfde deel, en Khings tekenwerk staat hier nog niet op hetzelfde niveau als in de latere delen. Laat ons echter duidelijk zijn, zelfs een jonge Khing kon het gros van de concurrentie met enkele pennentrekken naar huis tekenen.
Het jonge koppel Arman en Ilva komt in hun sciencefictionomgeving terecht bij een wat vreemde gemeenschap, die samenwoont in een groot huis. Als een soort van sekte willen zij Arman reserveren als ultieme offer. Ilva doet er alles aan om haar partner dit lot te besparen. Een luguber poppenhuis speelt in dit verhaal een centrale rol. Ook nu hanteert scenarist Lo Hartog van Banda een typische verhaalstructuur, waarbij een toenemende spanning stilaan het hele album lijkt te overspannen. Het lijkt alsof in elk verhaal wel één van beide hoofdpersonen ten onder dreigt te gaan, tenzij de andere daar een stokje voor kan steken. Samen met Khing slaagt hij er in om ons bij de kraag te vatten en mee te sleuren in een verhaal met een zinderende, onderhuidse spanning.
Vandaag kennen we Thé Tjong-Khing allemaal wel als illustrator én schrijver van vele bekroonde kinderboeken. Zijn carrière als striptekenaar ligt dan ook al vele tientallen jaren achter ons. Het telkens opnieuw tekenen van exact dezelfde figuren verveelde de artistieke Khing al gauw en zijn keuze voor het veel vrijere kinderboek was dan ook snel gemaakt. Toch heeft hij in zijn stripperiode heel wat pareltjes gemaakt die ook nu nog zeer leesbaar zijn. De Arman & Ilvaverhalen hebben zo een heel dynamisch leestempo, zodat ook hedendaagse lezers zonder schrik deze strips ter hand kunnen nemen. Samen met Het poppenhuis verscheen overigens ook een bundel van Khings korte stripwerk, met als titel Storende Verhalen.
Het poppenhuis is dus opnieuw een geslaagde hernieuwde kennismaking met een van de beste krantenstrips ooit gemaakt. Ondanks de beperkingen van een dergelijke publicatie, maken de heren Khing en Banda van elk verhaal een feest voor de lezer én voor de kijker.
