Van alle hip-hop die we gezien hebben op Dour (en geloof ons op ons woord; veel te veel) waren er twee dingen die er echt uitsprongen; de gerehabiliteerde Wu-Tang Clan, en Subtle, dat zo indrukwekkend was dat we hoofdpijn gekregen hebben van de nonsensicale superlatieven die we in het rond gespuid hebben. Neem bij voorbaat al maar een pijnstiller.
Avant-hop; een term die net als postrock op alles en niets kan slaan, zo ergerlijk en nietszeggend dat ze er in minder democratische landen lijfstraffen op zouden zetten in geval van gebruik. Maar kan je het mensen uiteindelijk verwijten? Probeer immers maar eens een groep als het dolgedraaide Subtle te omschrijven. De groep rond Adam Drucker, beter bekend als Dose One, gaat op zijn derde plaat ExitingARM zo ver dat er nergens grenzen te trekken vallen. Er wordt gespeeld met popsongstructuren, maar op zo’n manier dat je het beestje nog altijd geen passende naam kan geven.
Toegankelijker dus, al zal dat voor de achteloze luisteraar nog altijd niet zo overkomen: de groep zweeft voortdurend in hogere regionen, tussen donkere, bezwerende hiphop en ijle ruimte-indiepop in. En dat is live niet veel anders of minder indrukwekkend: constant stuwt de live-groep zijn bevreemdende tonen door de boxen, terwijl frontman Dose One, uitgedost als een James Bond-schurk in een Prince-lookalikewedstrijd, een stuk postmodern theater opvoert. Nu eens tiert hij als een Zuiderse predikant, dan weer zingt hij met een innemend, torenhoog stemmetje, en af en toe schiet hij zijn woorden zo snel in de microfoon af dat de snelheidsmeters op hol slaan en een hoop zwaargewonden richting infirmerie afgevoerd moeten worden. Zowel muzikaal als visueel worden er potten gebroken door deze groep, een groot contrast met de slappe kost die genregenoten Why? presenteerden.
Wij mogen dan wel een bende Whiggers zijn, je moet al verdorie een stekeblinde, hagelwitte, ziel- en heuploze rentenierder in Benidorm zijn om niet te kunnen genieten van dit optreden, of om te erkennen dat Subtle pure klasse is, al weten we nog niet waar ze precies te klasseren. De toekomst van hip-hop is nu aan het gebeuren.
