"Just your favourite DJ": met zijn debuut Endtroducing… wist DJ Shadow niet alleen een stek te veroveren bij alles wat hip en jong was, maar slaagde hij er ook in rockjongeren en technofreaks te charmeren. Endtroducing… blijft ook nu nog een mijlpaal.
Het is een zo goed als uitverkochte AB die de man aan het werk wenst te zien, maar eerst mag 4T4 zijn kunsten aan de draaitafels nog eens tonen. 4T4 (né Kristof Michiels) blijft vooral bekend als de DJ van ’t Hof Van Commerce en als de man achter Ultrasonic 7. Maar de man kan niet stilzitten: werkte hij in het verleden nog onder de pseudoniemen Atomic en Magik Ballet Ensemble, dan mag het nu zonder vermommingen. Zijn laatste worp is dan ook boudweg onder de naam 4T4 uitgebracht.
Maar zoals het een DJ betaamt, wordt hier het album niet middels samplers, sequencers, laptops en dies meer opgeroepen, maar wel via de draaitafels. Een broeierige set van (space)funk en hiphop maakt duidelijk dat de nieuwe 4T4 gearriveerd is. De kige danspasjes in de zaal hier en daar, maar vooral de fixatie op wat er op het podium gebeurt, maakt duidelijk dat de hiphopheads ondervertegenwoordigd zijn.
DJ Shadow (né Josh Davis) wordt — nog voor de man achter zijn decks heeft plaatsgenomen — onder luid gejoel onthaald. Na de vele uitstappen met zijn Solesides-crew / Quannum-project heeft Shadow een nieuwe stijl ontdekt: The Hyphy Movement. Het is volgens de man dé te ontdekken nieuwe hiphopstroming, en Brussel heeft het voorrecht de eerste Europese stad te zijn die het live aanschouwen mag, maar of iedereen in het publiek daarvan gediend is, is een andere zaak.
De man kent zijn pappenheimers duidelijk en waarschuwt dan ook dat het publiek zich aan een hiphop- en rapshow mag verwachten. Er is geen woord van gelogen, de MC’s rappen — zoals maar al te vaak gebeurt — mee met de platen, zodat het soms meer weg heeft van een veredelde mix tussen een karaokebar en een playbackshow. Maar Keak Da Sneak, Turf Talk en Nump zijn geboren entertainers. Het publiek wordt opgeroepen te participeren en kreten als "DJ" of "Hip" te beantwoorden met "Shadow" en "Hop".
Er wordt wat heen- en weer gerend op het podium, waarbij de MC’s bewijzen wel degelijk over de juiste skills te beschikken wanneer ze het woord nemen, maar echte vernieuwing valt hier alvast niet te rapen. Dit is vooral een degelijke hiphopshow die alle voor- en nadelen van het genre in zich draagt, en daar lijkt het schoentje te knellen voor een deel van het publiek dat verwacht had de DJ Shadow van Endtroducing… aan het werk te zien. Maar Shadow is nu eenmaal een hiphop-DJ en geen laptopkunstenaar die een set lang patience speelt op zijn gloednieuwe i-Book.
Wanneer Shadow ten langen leste in de bisnummers "Organ Donor (extended version)" en "The Number Song" bovenhaalt, gaat het publiek volledig uit de bol. Het blijven dan ook ijzersterke nummers maar op een obligate scratch na, doet Shadow niet meer dan het plaatje opleggen. Wat is daarvan in godsnaam de meerwaarde? The Hyphy Movement is niet meer dan een lege doos die dankzij de faam van Shadow extra aandacht krijgt. Maar de MC’s verstaan hun vak en brengen hun hiphop met zoveel hart en ziel dat ze alleen al daarvoor door de B-boys en -girls in hun harten gesloten moeten worden.
DJ Shadow zelf werkt momenteel aan nieuw materiaal en zou in functie daarvan een nieuwe tour brengen. Hopelijk beseffen zij die zijn platen kopen dan eindelijk dat DJ Shadow op plaat een producer is maar live eerst en vooral een DJ, en dus niet iemand die gewoon op enkele knopjes drukt. Naar Shadow kijk je niet, op Shadow ga je uit de bol.
