Petrol, Antwerpen, 6 mei 2005
Een groot deel van het publiek leek die avond in Petrol weggeplukt
te zijn uit Grease of West Side Story. De dealers in de toiletten
verkochten voor één keer brillantine in plaats van coke. Vetkuiven,
bowling jackets, de Bronx leek even neergestreken op’t Zuid.
Waarvan akte!
<<br> Walter Broes en kompanen maken al 10 jaar de
internationale rekening voor Belgische rock & roll. Vettige
riffs en saxlijnen to shake, rattle en roll. Petrol zat vol en de
Sniffers verkeerden blijkbaar in topvorm. Voorprogramma waren de
Bluegrass Boogiemen. Uw aller BW staat niet hanekenszot van
bluegrass. Ik ben dan misschien de enige mens ter wereld die ‘Oh
Brother Where Art Thou’ niet kon appreciëren, maar het doet me
niks. De Bluegrass Boogiemen deden hun ding met verve, technisch
misschien niet altijd even hoogstaand maar de feeling die
dergelijke muziek moet hebben zat er meer dan dik in.
Vanaf het eerste nummer ‘Assembly Line’ ging het er hard aan toe by
de Seatsniffers. Piet de Houwer deed wéér eens zijn naam alle eer
aan door de meest swingende grooves neer te planten on this side
of the Mississipi. Saxman Roel Jacobs’ geluid leek zo uit een
Fender Bassman versterker te komen, ofwel had er iemand z’n toeter
in bier te weken gelegd, maar ik heb nog nooit een sax zo vettig en
vuil weten klinken.
Walter Broes en co hadden een resem gastartiesten opgetrommeld om
het feestje compleet te maken. Luc Houben maakte na enkele
nummertjes plaats om even originele bassist Bob de Houwer (God geve
dat hij geen bouwvakker is geworden!) terug op het podium te laten.
Klasse muzikanten als Ruben de Block (Triggerfinger, Sin Alley,
Elvis) en Nathalie Delcroix (K4) kwamen ook een duwtje in de rug
geven, waardoor de transparantie misschien wel verloren ging, maar
het bleef Belgische Rock & Roll geschiedenis om de Sniffers als
sextet te zien. Een DROOMOPSTELLING!
Als dan nog de gastgitarist van T99, de Bluegrass boogiemen, madam
Delcroix en meneer de Block allemaal tegelijk mee kwamen spelen,
stond er plots 13 man op’t podium en was het feestje en de chaos
compleet. Dik anderhalf uur kregen we een prachtige best of
voorgeschoteld. Bij deze een gelukkige 10e verjaadag voor Walter,
Luc, Roel en Piet, swing er nog maar ‘ns tien jaar bij zou ik
zeggen, tegen dan laat ik mezelf ook een vetkuif plaatsen.
