Elders op deze site valt onder de titel La nouvelle vague des BDs te lezen welke geweldige strips in Frankrijk gepubliceerd worden zonder vertaling. Dupuis heeft gelukkig de groep jonge honden die de boel in Frankrijk opfleuren, ontdekt en geeft hen ook kansen. Zwarte Olijven is een van de resultaten: een Bijbels geïnspireerde serie van Joann Sfar en Emmanuel Guibert.
Enkel jaren geleden verscheen in de Vrolijke Vlucht-collectie van Dupuis het prachtalbum De dochter van de professor van het toen relatief onbekende duo Sfar en Guibert. De collectie moest het tot dan toe hebben van onderbroekenlol en gagstrips voor volwassenen. Met dit album bewezen ze dat een poëtisch en romantisch geïnspireerd verhaal ook voor een glimlach kon zorgen. De dochter van de professor won verscheidene prijzen, maar een vervolg bleef uit.
Vorig jaar verscheen het eerste deel van een nieuwe serie van dit succesduo: Zwarte Olijven. Je kunt de serie niet zomaar in een typisch striphokje plaatsen; het is geen kinderstrip, geen humor, geen avontuur, geen strip voor volwassenen, geen historische strip, maar een beetje van alles. Het verhaal speelt zich af in Bijbelse tijden in en rond Jeruzalem, maar de hoofdfiguur heet niet Jezus. Wel komt de Romeinse dictatuur en het joodse verzet uitgebreid aan bod en zitten er flink wat religieuze elementen in deze albums.
Het hoofdpersonage is Gamaliel, een jongentje van ongeveer 8 jaar dat middenin de woeligheden van de tijd terechtkomt: de Farizeeërs in de tempel die zware religieuze discussies aangaan met omstaanders, en Romeinen die dat alles slechts oogluikend toestaan. Gamaliels vader wordt gearresteerd en komt terecht in een Zelotenkamp (joodse verzetstrijders uit die tijd) dat onder leiding staat van Josua. In dit tweede album trekt Galamiel samen met Josua door de woestijn en komt hij Bijbelse figuren als Adam Harishon (dé Adam, inderdaad) en de profeet Jesaja tegen. Het leuke aan dit album is dat deze figuren vrij normaal overkomen en dat net in deze verwijzingen naar het sacrale van de Bijbel het grootste deel van de humor schuilt. Jesaja blijkt een flauwe grapjas en Adam spreekt met slangen. Dit stoort helemaal niet omdat de lezer het verhaal beleeft vanuit het standpunt van het jonge, naïeve hoofdpersonage.
Ook grafisch is Zwarte Olijven zeer de moeite waard. De pagina’s bestaan rigoureus uit zes kadertjes van dezelfde grootte en het kleurenpalet is relatief beperkt. Veel oker en bruin, met in dit tweede album ook heel veel paars (er gebeurt veel ’s nachts). Dit alles geeft de serie een zeer mooie sfeer mee. Het lijkt op een typische Bijbelstrip, maar Sfar en Guibert durven iets meer en stellen een hoop dingen in vraag. Of de Bijbelse thema’s in latere albums dominanter zullen worden, is niet helemaal duidelijk. Tot nu toe blijft het grotendeels bij subtiele verwijzingen die meestal pas bij een tweede lezing echt opvallen.
Zwarte Olijven is een van de interessantste nieuwe reeksen die het voorbije jaar op de markt kwamen en het siert Dupuis om een dergelijke, moeilijk classificeerbare reeks uit te geven tussen haar typische humoristische kinderstrips. Het is wel aan te raden om eerst deel 1 te kopen en te lezen want het is een lang verhaal dat in delen van 46 pagina’s is geknipt. De eerste pagina van dit tweede album is dan ook als 47 genummerd. Er zijn echter weinig recente strips de vierenhalve euro meer waard dan deze serie.
