De Amerikaanse comicwereld wordt overspoeld door superhelden. Zo nu en dan komt er eens een reeks op de proppen die dit cliché helemaal onderuit haalt en toch op een groot publiek kan rekenen. Y : The Last Man is zo’n reeks die met een gedurfd concept en een boeiende uitwerking de lezers voortdurend weet te verrassen.
Schrijver Brian K. Vaughan en tekenares Pia Guerra bedachten zo’n twee jaar terug samen Y: The Last Man, een maandelijkse comic voor de volwassenenafdeling Vertigo van DC Comics. DC is de enige grote Amerikaanse uitgeverij die gedurende vele jaren al een lijn van comics uitgeeft die exclusief gericht zijn op volwassenen. Waar in Amerika ’strips voor volwassenen’ vrijwel steeds gelijkgesteld kan worden met seks en geweld, biedt Vertigo al vele jaren comics aan die het intellect van de lezer niet beschamen. Reeksen als Sandman van Neil Gaiman, Preacher van Garth Ennis en Steve Dillon en Transmetropolitan van Warren Ellis staan dan ook terecht tussen de hedendaagse stripklassiekers. De laatste jaren heeft Vertigo opnieuw enkele toppers in huis gehaald, toppers waarvan Y: The Last Man één van de meest gelauwerde blijkt.
Yorick Brown is een mislukte entertainment-artiest. Als ontsnappingskoning scheerde hij echter nooit hoge toppen en zijn leven kent dan ook weinig hoogtes of laagtes. Tot op een dag plots alle mannelijk leven op aarde uitsterft. Enkel Yorick en zijn aapje Ampersand blijven over. Het vervolg is een beeld van een maatschappij waarin alle functies door vrouwen moeten worden vervuld en toont op een pijnlijk accurate manier de tekortkomingen van onze eigen maatschappij en zwengelt terloops nog even de genderdiscussie aan.
In deze derde bundel van losse comics werden twee verhalen verzameld. In het titelverhaal One Small Step worden onze hoofdpersonages, Yorick, Dr. Mann en Agent 355 geconfronteerd met het bestaan van twee mannelijke kosmonauten. Wanneer deze opnieuw richting aarde reizen, raken de gemoederen verhit en willen alle partijen hun handen leggen op deze mannen. De Israëlische geheime dienst stuurt zelfs een volledig team naar Amerika om de kosmonauten op te pikken. Het tweede verhaal Comedy & Tragedy is een tussenverhaal waarin we een toneelgezelschap volgen dat sinds het voorval alle rollen moet laten spelen door vrouwen, een situatie die erg lijkt op de toneelopvoeringen uit onze oudheid. Opnieuw weet Vaughan hiermee een maatschappelijke commentaar te geven in de vorm van een aangenaam lezend stripverhaal.
Visueel blijft tekenares Pia Guerra functioneel maar weinig opvallend werk afleveren. In een Amerikaanse stripwereld die geregeerd wordt door flashy supertekenaars die vooral uitblinken in het tekenen van pin-up poses zonder enige verhalende kwaliteit, geldt Guerra echter als een uitzondering. Haar sobere tekeningen laten Vaughan toe om een diepere boodschap over te brengen die in haar tekeningen perfect verbeeld wordt. Het tweede verhaal van deze bundel wordt getekend door gast Paul Chadwick, bekend van zijn strip Concrete. Zijn tekenwerk sluit mooi aan bij dat van Guerra, maar door de onvaste vorm weet het niet zo te overtuigen en oogt het wat slordig.
Al bij al blijft Y: The Last Man een reeks om te volgen. Ook in dit derde deel brengt Vaughan voldoende nieuwe elementen aan om het geheel boeiend te houden en biedt hij de lezer ook genoeg stof tot nadenken om One Small Step uit te tillen boven de wekelijkse dosis superheldenvertier.
