Vorig jaar sloop Travis op de valreep nog het eindejaarslijstje
voor optredens van ondergetekende binnen met een voortreffelijk
decemberconcert in de Ancienne Belgique. Dit jaar doen de Pet Shop
Boys exact hetzelfde met een compleet anders, maar minstens even
geslaagde show in de Antwerpse Lotto Arena.
Door alle clichégrapjes over het betrekkelijk hoge gaygehalte van
Pet Shop Boys, vergeet men wel eens wat voor goede muziek Neil
Tennant en Chris Lowe wel degelijk in zich hebben. Die kwaliteit
dreef al van bij de start van het concert naar boven. Ingezet werd
er met een resem nieuwe songs (van op het eerder dit jaar
verschenen en onvergeeflijk onderschatte ‘Yes’), waarvan vooral
single ‘Love Etc’ en ‘Pandemonium’ indruk maakten volgens het
vertrouwde Pet Shop Boys-recept: een onweerstaanbare mix van catchy
pop en dansbare, maar toch niet platte elektronica.
Jammer uiteraard dat het bij een deel van de nieuwe songs nog wat
stil bleef, terwijl voorgenoemde twee nummers en ‘All Over The
World’ er gelukkig wél in slaagden de zaal in beweging te krijgen.
En het spreekt voor zich dat Pet Shop Boys ook voldoende
hitmateriaal in pacht hebben om het vuur, eens aangewakkerd,
laaiend te houden. ‘Go West’ was de eerste grote klepper die
afgevuurd werd, daarna volgden nog ‘New York City Boy’, ‘Always On
My Mind’, ‘Suburbia’, ‘What Have I Done To Deserve This?’, ‘It’s A
Sin’…u kent ze allemaal, en we breken bij deze dan ook de eindeloze
opsomming aan onverslijtbare superhits af vooraleer de dag alweer
om is.
Ondanks dat indrukwekkende oeuvre zitten de Pet Shop Boys niet
stil. Niet alleen verrassen ze zoals eerder gezegd met een handvol
steengoede nieuwe nummers, ook het showelement speelt een
belangrijke rol bij een optreden van de Boys. Drie danseressen en
één danser – stuk voor stuk adembenemende atleten – gaven de hele
avond, temidden van een speciale kubusconstructie het beste van
zichzelf, nu eens verkleed als eh, geometrisch wezen met
kubushoofd, dan weer als flatgebouw. Zelfs de roadies die werden
ingeschakeld om de constructie steeds weer in de juiste positie te
krijgen, hadden een speciale klederdracht meegekregen. Alle lof ook
voor de sublieme outfits van Tennant en Lowe zelf.
Een andere verrassende wending was de cover van Coldplays ‘Viva La
Vida’, verwerkt in ‘Discoteca’ en ‘Domino Dancing’. U kan het
tafereel al indenken: de Lotto Arena transformeerde terstond in de
Werchterweide- en camping na de gesmaakte passage van Chris Martin
en co. Ja, inclusief de ‘wooohooowooohooowoooo’s’.
U kan wel raden dat het publiek na zo’n show sméékte om meer. Er
volgden gelukkig maar liefst twee bisrondes: de eerste bestond uit
‘Being Boring’ en – uiteraard – ‘West End Girls’. De tweede was het
kerstcadeau van de Pet Shop Boys aan het Antwerpse publiek: hun
kerstsingle ‘It Doesn’t Often Snow At Christmas’, inclusief de vier
dansers verkleed als shakende kerstbomen. ‘Fabulous!’ was het
etiket dat Neil Tennant zelf de avond opkleefde, wij volgen hem
daar volledig in.
