In de jaren tachtig en begin jaren negentig was het stripjaarboek een echte traditie geworden in de Nederlandstalige stripwereld. Nu, na vier jaar afwezigheid, neemt Vlaams stripjournalist Geert De Weyer de fakkel over en publiceert hij een eerste eigen stripjaaroverzicht.
De Weyer gaat er meteen ambitieus tegenaan. Deze editie bevat immers ook een overzicht van de ’verloren’ jaren 2002 en 2003. Gelukkig gaat dit boek heel wat verder dan louter een overzicht van de feitelijke gebeurtenissen te geven. Zo bevat het heel wat uitgebreide interviews met enkele van de grootste namen uit de stripwereld: Jean Giraud, Juanjo Guarnido, Joe Sacco of Marjan Satrapi, ze staan er allemaal in. Ook het laatste interview dat de betreurde Karel Biddeloo gaf, staat in dit boek. Het merendeel van deze interviews verscheen eerder in De Morgen (de krant waarvoor De Weyer werkt), maar gelukkig bewerkte hij elke tekst met een postscriptum waarbij hij de actualiteit van elk interview verhoogde door de laatste feiten over de verschillende auteurs te geven.
Een ander geslaagd deel van dit Stripjaar zijn de interviews met jonge tekenaars. Zij voorzagen hun interview telkens van een kort stripverhaal en geven op die manier meteen een extra aankoopargument voor dit boek. Conz, Philip Pacquet, Floor De Goede en Kristof Spaey tonen stuk voor stuk dat hun eerste stripboeken de voorbode kunnen zijn van nog erg veel moois.
Volledig nieuw in het stripjaarboek is het onderdeel StripPersPrijs, waarin het kruim van het Vlaamse en Nederlandse stripjournaille twee prijzen uitreikt: beste traditionele / populair(der)e strip en beste literaire / alternatieve(re) strip. Wij van goddeau zijn niet van het soort met de lange tenen, maar het ontbreken van uw geliefde cultuurwebsite bij het totstandkomen van deze prijs doet ons toch pijn aan het hart.
Gelukkig maken de samenstellers dat goed door ons op te nemen in de zogenaamde Service Gids, waarin een overzicht staat van de adressen van onder meer auteurs, websites, uitgeverijen en journalisten. Naar de volgende edities toe kan deze lijst alleen maar vollediger worden en zo de status van het Stripjaar als naslagwerk nog bevestigen.
Nadat we het boek dichtslaan en nog duizelen van alle informatie die het bevat, kunnen we alleen maar bewondering hebben voor de toewijding van De Weyer. Hij heeft van Stripjaar 2004 een heel gevarieerd boek gemaakt dat vakkundig een brug slaat tussen Vlaanderen en Nederland, Nederlandstalig en anderstalig werk, alternatief en commercieel, jong talent en oude rotten.
