Het werk van Olivier Schrauwen wordt internationaal erg gewaardeerd. Ook Arsène Schrauwen zal vooral de critici en een select publiek van bedefielen bevallen. Met dit nieuwe boek bereikt de auteur een volgend voorlopig hoogtepunt.
Bij het opstarten van de opleiding Beeldverhaal aan Sint-Lukas Brussel was Olivier Schrauwen een van de pioniers. Hij debuteerde met kortverhalen in het blad Ink. Hij viel meteen op met zijn bevreemdende werelden en absurde verhalen. Schrauwen combineerde zijn uiteenlopende inspiratiebronnen en maakte er een uniek geheel van. De eigenzinnigheid van zijn werk schrikte de doorsnee liefhebber af, maar zorgde anderzijds ook wel meteen voor een trouw en enthousiast publiek van believers. Met zijn strips positioneerde Olivier Schrauwen zich meteen in het meer alternatieve segment van de stripscene. Tegelijk richtte hij zich op een internationaal publiek en begon hij te publiceren in tal van toonaangevende bladen. Met My Boy kwam er in 2006 een eerste album. Meteen klonken de internationale toonaangevende stemmen luid, om het werk van Schrauwen de hemel in te prijzen. Een eerste nominatie op het festival van Angoulême was een logisch gevolg. Ook zijn volgende boek, De Man die zijn Baard liet groeien, werd overladen met lof en Schrauwen werd stilaan als een soort nieuwe messias voor het stripverhaal gezien. Toch bleef het zijn bewuste keuze om voor een nichepubliek te werken aan verhalen die hem persoonlijk na aan het hart lagen en zelf druk te blijven experimenteren met vormen en stijlen. De mainstream-stripliefhebber bleef grotendeels afwijzend reageren op Schrauwens bewuste pogingen om de waardering voor lelijkheid en imperfectie ingang te laten vinden bij zijn lezers.
Ook in Arsène Schrauwen gaat de auteur verder op zijn ingeslagen weg. Via een ambachtelijk drukproces bracht hij vooraf het verhaal uit in drie losse publicaties die hij zelf uitgaf via het riso-drukprocédé, dat heel wat onvolkomenheden heeft. Die onvolkomenheden speelt Olivier Schrauwen meesterlijk uit in zijn strip. De wissel van blauwe tinten en rode tinten, wat in oude strips per pagina verschilde, laat hij nu zelf in het midden van een pagina gebeuren om verschillen in emotie of dag en nacht aan te geven. Tegelijk komen de kleuren niet overal mooi uit en zijn de teksten bewust op een bijna kinderlijke manier op de pagina’s geplaatst. Het effect van dit alles is een zekere vervreemding, net omdat de auteur zo bewust kiest voor ‘foute’ en minderwaardige effecten. Tegelijk versterkt dit het effect van het verhaal in Arsène Schrauwen.
Of Arsène familie is van Olivier Schrauwen? Zeker. Zijn grootvader langs moederskant heette Arsène. Het hoofdpersonage uit deze strip is echter een gefictionaliseerde grootvader van de auteur O. Schrauwen. Het spel met werkelijkheid, verzinsels en baarlijke nonsens wordt hoog gespeeld in Arsène Schrauwen. Nog meer dan in zijn vorige werk vervagen concrete verwachtingen bij de lezer. Arsène reist vlak na WO II naar Afrika en verblijft er enkele jaren. Hij ontmoet er Roger Desmet die met Arsène de droom van een Vrijheidsstad waar wil maken. Arsène komt terecht in een vreemd niemandsland waar dromen en illusies hand in hand gaan met de realiteit. Zelf is Arsène een passieve enkeling die nergens zijn lot in eigen handen neemt. Hij wacht af en laat de gebeurtenissen over zich heen komen.
Arsène Schrauwen is een echte Olivier Schrauwen. Het boek is meteen herkenbaar als een geesteskind van deze auteur. Toch heeft Schrauwen een serieuze stap vooruit gezet. Voor het eerst slaagt hij erin de eenheid te bewaren in een verhaal dat zowel visueel als narratief de grenzen aftast. In zijn eerdere werk ging het vaak om kortere verhalen, of om lossere delen van een groter verhaal dat zonder een echt begin en einde tot stand kwam (denk aan My Boy). Olivier Schrauwen is een auteur die alle veiligheden telkens opnieuw loslaat en zich onderdompelt in een nieuwe en gevaarlijke wereld. Met Arsène Schrauwen heeft dat voor het eerst geresulteerd in een meesterwerk. Dat mogen we zonder voorbehoud concluderen uit deze strip voor de durfallen onder de lezers.
