In Wills Kracht giet Willem Ritstier de ziekte en het verlies van zijn vrouw in een aangrijpend verhaal, dat nooit verzandt in het zeemzoete. Dit sobere klassewerk is een uitgave van de kleine uitgeverij SubQ.
Wills Kracht is een bijzonder boek. Stripliefhebbers kennen Willem Ritstier vooral van zijn scenario’s voor verschillende Nederlandse strips. Hij schuwt daarbij maar weinig genres en kreeg voor zijn oeuvre dit jaar nog de Stripschapprijs, zowat de grootste (en enige) oeuvrebekroning die een Nederlandse stripauteur in eigen land kan krijgen. Tegelijk tekent de man zelf ook strips, hoewel die productie heel wat minder bekend blijft: bij het teloorgegane Strip 2000 verscheen bijvoorbeeld de gagreeks Flip. En voor de rest is hij actief in het ontwerpen van wenskaarten. Kortom, Willem Ritstier is zonder twijfel een van de centrale figuren in de Nederlandse stripwereld.
Met Wills Kracht doet hij nu iets helemaal anders, want voor het eerst tekende hij zelf een graphic novel. De aanleiding voor dit boek ligt eveneens buiten het alledaagse. Ritstiers echtgenote overleed na een lange strijd tegen kanker, en in Wills Kracht brengt hij een persoonlijk relaas van die periode. Het resultaat is een sober verslag van een emotioneel ontregelende periode voor de auteur en zijn gezin.
Wij waren in eerste instantie niet overtuigd van de tekenstijl in dit boek. Ritstier maakt abstractie van gezichten en tekent figuren die meer weg hebben van contouren. Toch is hij erin geslaagd om emotie in zijn figuren te stoppen, puur door lichaamshouding en positie. Zo vermijdt hij op een doeltreffende manier de tranerigheid in dit verhaal. Wills Kracht is een ongelooflijk sereen verhaal, van een auteur die haast vanop een afstand naar zijn eigen verwerkingsproces kijkt. Tegelijk voel je de persoonlijke betrokkenheid van de auteur in dit verhaal. Net die combinatie van persoonlijkheid en de afstand die hij creëert via de tekeningen, maakt Wills Kracht tot zo’n succes. Het gebeurt wel vaker dat persoonlijke gebeurtenissen verwerkt worden in een strip. Zelden echter bereiken ze daarbij de sereniteit én de betrokkenheid zoals in Wills Kracht.
Deze strip verdient ook in Vlaanderen wat extra erkenning. Met zo’n album ligt de relevantie overal op de loer. Maatschappelijk gezien is het belangrijk dat dit soort verhalen een ruim publiek kunnen bereiken, omdat ze aantonen dat er heel diverse manieren zijn om verdriet te verwerken. Voor de ene zal de herkenbaarheid in Wills Kracht een grote troef vormen, voor anderen zal het een steun betekenen dat ze niet alleen zijn met dergelijk overweldigend verdriet.
De kleine uitgeverij SubQ heeft op korte tijd een mooi fonds opgebouwd. Elk boek dat ze uitbrengen, heeft een soort noodzakelijkheid in zich. Ze streven nooit naar het hoogste aantal publicaties, maar geven elke strip wel voldoende aandacht. Hopelijk brengen ze nog lange tijd albums van dit kaliber uit en kunnen ze zo opboksen tegen de grote mastodonten in het uitgeverslandschap.
Ondanks de verdiensten van de uitgever, is Wills Kracht vooral een titanenwerk van een ervaren stripmaker. Hij kent als geen ander de knepen van het vak, maar ziet zich in dit verhaal geconfronteerd met het leven. Als geen ander bewandelt Willem Ritstier in Wills Kracht het slappe koord tussen afstandelijk en zeemzoet.
