Ouderen worden vaak over het hoofd gezien. In Rimpels krijgt hun leefwereld de volle aandacht. Met tact en discretie.
Wij waren alvast op het verkeerde been gezet. Wanneer we de ronde figuren van Paco Roca’s debuut zagen, konden we niet vermoeden dat Rimpels zo’n indrukwekkend verhaal zou herbergen. Aan de hand van Ernest, een gepensioneerde bankdirecteur, ontdekken we de wereld van een verzorgingsinstelling voor ouderen. Ernests geheugen takelt beetje bij beetje af en dat leidt tot verschillende tragikomische voorvallen. Ernest ontmoet er ook heel wat kleurrijke figuren die elk hun geschiedenis met zich meedragen. De opportunistische Emiel is de enige die het doodse leven durft doorbreken en zijn waardigheid wil behouden, vaak ten koste van die van anderen.
Paco Roca is een onbekende naam. In 2002 verscheen bij uitgeverij Prestige al het album Het Lugubere Spel, maar toch lijkt Rimpels niets meer of minder dan een indrukwekkend debuut. Hij slaagt er schijnbaar moeiteloos in om de dunne scheidslijn tussen harde menselijkheid en kleverige sentimentaliteit te bewandelen. Rimpels leest heel vlot en toch gaat Roca nergens de kilheid en het onvermijdelijke van zijn thema uit de weg. Waar Pascal Rabaté in Een Tweede Jeugd een heel vrolijk beeld ophing van ’de oude dag’, gaat de auteur hier uit van de realiteit, die hij toont in al haar complexiteit.
Zonder franjes voorziet Roca zijn verhaal van duidelijke beelden. Aan het einde toont hij heel krachtig hoe Ernest gaandeweg ten prooi valt aan zijn ziekte. De Alzheimer vreet aan zijn geheugen en maakt de trotse man tot een weerloze mensvorm die niet meer kan zonder de hulp van de verpleegkundigen. De figuren versoberen hier steeds meer tot anonieme ronde vormen, wat heel mooi Ernests situatie weergeeft. Voor dit album ontving Paco Roca al prijzen op de festivals van Barcelona en Lucca. Er staat zowel een getekende als gespeelde filmversie op stapel van het album dat in Spanje ondertussen bijzonder populair is.
Rimpels toont opnieuw de mogelijkheden die het stripverhaal biedt om een alledaags menselijk verhaal te brengen, zonder nodeloos effectbejag of sensatiezucht. Wie nu nog overtuigd is dat een strip enkel een luchtig avonturenverhaaltje kan bieden, moet dringend Rimpels toevoegen aan zijn of haar verzameling. Rimpels toont de mens in al zijn kwetsbaarheid en openbaart ons een auteur van wie we in de toekomst nog veel moois verwachten.
