Wie waren toch die Medici’s? Bankiers, tirannen, humanisten, samenzweerders, visionairs, kunstenaars, strijders, moordenaars … Ze waren het allemaal en soms zelfs allemaal tegelijk.
Generaties lang hebben ze de renaissance gevormd, de bestemming van Italië en Europa beïnvloed en zijn ze zo een van de belangrijkste families geworden. Ze beïnvloedden kunstenaars zoals Michelangelo en Da Vinci, gaven twee koninginnen aan Frankrijk en drie pausen aan het christendom … Hun huis heeft de geschiedenis gemarkeerd, maar de eerste Medici waren slechts kleine woekeraars. Deze nieuwe vijfdelige reeks wil hun geschiedenis zo historisch correct mogelijk tot leven brengen.
Firenze, 1407. Cosimo de’ Medici is de zoon van een machtige bankier. Zijn toekomst is volledig uitgestippeld: doe vooral voort met rijkdom te vergaren en laat de macht en de verlichting aan de edelen over. De jonge kerel verlangt echter naar meer. Hij wil heersen over zijn stad en, meer dan wat dan ook, de naam van zijn familie die dan nog niet zo vermaard is, in de geschiedenisboeken laten verschijnen. Hij zal nooit in staat zijn om een overwinnaar te zijn die zijn erkenning moet verdienen door het zwaard en het bloed. Hij zal dus moeten profiteren van alle kansen die dit veranderingstijdperk, de renaissance, biedt.
Ver weg van de epische verhalen, waarmee we Olivier Péru vooral associëren, waagt hij zich nu aan een non-fictieve sage. En dan is de familie de’ Medici een dankbaar onderwerp: bij hen zijn niet zozeer veldslagen en strijdkunst aan de orde. Maar des te meer moord en intriges. Ongeveer in het midden van de renaissanceperiode zijn het immers niet alleen de legers die overwinningen behalen om de macht van hun leiders te vergroten. De worstelingen achter de schermen tussen politieke vaardigheid en cliëntelisme zijn immers minstens even hard en destructief als het wapengekletter op het slagveld. Dus, ondanks de afwezigheid van een grote ‘krijgershow’, maakt de scenarioschrijver het toch interessant en spannend. Er zit steeds voldoende ritme en spanning in. Op zijn eigen vakkundige manier slaagt hij erin om de lezer volop te informeren over de psychologie en het karakter van zijn hoofdpersonage en zijn doelstellingen en acties. Zo krijg je een mooie beschrijving van een strijdplan. Het geheel belicht een fascinerende man, een geleerde, een grote politieke strateeg en een krachtige beschermheer, die zowel handelde uit eigen interesse als voor persoonlijk plezier.
Deze geweldige figuur uit het verleden komt volop tot leven door de zeer minutieus uitgewerkte taferelen van Giovanni Lorusso. Het realistische is zeer behapbaar maar geeft ook voldoende ruimte om de karakters tot hun recht te laten komen. De expressiviteit van de protagonisten is zeer aanwezig en wordt altijd ondersteund door een verstandige kadrering. Maar het is vooral de zorg die hij besteedt aan de decors die het meest indruk maakt. Of het nu de immense architectuur is zoals de Duomo van Firenze in opbouw, de outfits van de personages of de interieurs van de rijke paleizen, alles getuigt van een geweldige research. De uitstekende inkleuring van Elodie Jacquemoire doet dit nog meer tot zijn recht komen.
De teksten zijn soms wel wat lang en te beschrijvend. Het is ook wat jammer dat de vertaler de Franse termen vaak overneemt. Zo wordt ‘Firenze’ hardnekkig ‘Florence’ genoemd. Maar Lorusso moet heel wat moeite gehad hebben om de beschrijvende tekstkaders zoveel mogelijk weg te moffelen in zijn bombastische tekeningen en slaagt daar ook wel in. Een groter formaat van boek zou in elk geval lichter verteerbaar zijn.
Dit eerste deel van vijf is in elk geval een goede intro voor deze familiesaga. Het tweede deel zal chronologisch verantwoord Lorenzo il Magnifico behandelen. Waarschijnlijk met iets meer strijdtoneel op het slagveld.
