No Comment schiet raak. Korte spijkerschriften tegen de moderne mens. Ivan Brun laat het vellen van een oordeel achterwege.
De Franse striptekenaar, schilder en muzikant Ivan Brun debuteerde begin jaren ’90 in het alternatieve milieu met tekeningen en punkmuziek. In 2004 verscheen met Otaku (op scenario van Lionel Tran) een eerste album van Brun. Met No Comment maakte hij de overstap naar het meer commerciële circuit. Ook het vervolg War Stories zal spoedig op de Nederlandstalige markt gebracht worden. Op muzikaal vlak blijft hij ook actief als zanger van een hardcore punkband. No Comment is een duidelijk statement van een geëngageerde auteur.
Lieflijk ogende poppetjes begaan de meest wrede misdaden. Brun vergroot de menselijke eigenschappen zodanig uit dat het resultaat in No Comment angstwekkend herkenbaar blijft. Mensen die echt alles doen om op tv te komen of kruipen om toch maar een tv te kunnen kopen. De auteur vermijdt een al te moraliserende houding en behoudt in de verhalen een kille afstand. Dit maakt de toon van No Comment nog beklijvender. Tegelijkertijd zijn alle verhalen volledig tekstloos, wat de beelden nog treffender maakt.
Met zijn aaibare tekeningen zou Ivan Brun een overtuigend kinderverhaal over schattige pony’s kunnen maken, en toch kiest hij ervoor om het meest donkere en harde album te maken dat we sinds lange tijd lazen. De ruwere kant van zijn grafiek zoals die in zijn eerdere albums wel nog aanwezig was, kwamen we in No Comment niet meer tegen. Met een confronterende cover maakt hij echter meteen duidelijk dat lieflijkheid en onschuld niet aan hem besteed zijn. Een close-up van een zwetende en in paniek kijkende vrouw schreeuwt je toe van op de winkelschappen.
Op het festival van Angoulème werd No Comment uitgekozen voor de officiële selectie, een eerste en meteen ook prestigieuze erkenning van Bruns werk. Ondanks de tekstloosheid van het album duurde het nog meer dan een jaar vooraleer er een vertaling op de markt kwam. Alhoewel het woord vertaling wat te ver gaat. Drugstore zette integraal de Franse editie in de Vlaamse en Nederlandse schappen. Zo kwamen we een Franstalig colofon tegen. Kostenbesparingen kunnen op alle manieren bereikt worden. Dit is natuurlijk maar een klein minpuntje bij een overtuigend debuut. War Stories belooft meer van hetzelfde. Wij zijn dan ook vooral benieuwd naar hetgeen de meer genuanceerde Ivan Brun voor de lezer in petto zou hebben. Voorlopig zindert No Comment echter nog volop na.
