In een eerste bundel worden we nog maar eens verwend. Alack Sinner, één van de grote klassiekers van het beeldverhaal, krijgt eindelijk ook in het Nederlands de uitgave die de reeks verdient. Tijd voor een hernieuwde kennismaking met dit oeuvre van José Munoz en Carlos Sampayo.
Met Alack Sinner van de Argentijnen José Munoz en Carlos Sampayo begint Sherpa aan nieuwe, complete uitgave van één van de tijdloze meesterwerken van het beeldverhaal. Al in de jaren ’70 van de vorige eeuw publiceerden Munoz en Sampayo de eerste verhalen van hun hard boiled detective. De donkere sfeer en subtiele humor bepaalden in grote mate hoe misdaadverhalen in de volwassenenstrip eruit zouden gaan zien in de komende decennia. De buikband van dit album vermeldt fier dat recentere klassiekers als Sin City van Frank Miller en ook Blacksad van Juanjo Guarnido en Juan Diaz Canales de mosterd haalden bij Alack Sinner. Wanneer we deze eerste bundel Het leven is geen stripverhaal, baby lezen, is het niet moeilijk te gelijkenissen te zien. Met Sin City trekken die gelijkenissen zich ook door in het grafische. José Munoz liet zich al van bij aanvang kennen als een ware meester van het zwart-wit. Hij speelt op een meesterlijke manier met donker en licht om optimaal de mogelijkheden van sterke contrasten uit te spelen.
In dit eerste boek worden enkele klassieke Sinner-verhalen gebundeld. Zo duiken in Het leven is geen stripverhaal, baby, de beide auteurs op als zichzelf, op zoek naar inspiratie voor een volgende strip over een privé-detective. Hoewel hiermee al vrij snel op een meta-niveau met de strip gespeeld wordt, stoort dit de beleving van het misdaadverhaal helemaal niet. De auteurs maakten al van bij het begin duidelijk dat de sfeer en de personages voor hen belangrijker waren dan het pure mysterie in de verhalen.
Vandaag is José Munoz zonder twijfel één van de absolute meesters van de strip en wordt hij wereldwijd naar waarde geschat. In 2007 was die bekroning compleet door de winst van de Grote Prijs van de stad Angoulême op het gelijknamige stripfestival. Sindsdien is zijn productie noodgedwongen wat teruggeschroefd, maar zijn oeuvre van de decennia voordien blijft van een tijdloze kwaliteit, zodat geregeld nieuwe edities blijven verschijnen. Dankzij Sherpa gebeurt dat nu gelukkig ook in het Nederlands.
Alack Sinner was de eerste strip waarvoor Munoz samenwerkte met Carlos Sampayo, die later zijn vaste scenarist zou worden. Munoz en Sampayo gelden nu als één van de grote duo’s in de stripwereld. Ze lijken telkens in hun samenwerkingen het beste in elkaar naar boven te brengen. Dit is zeker het geval in Alack Sinner, waar de getormenteerde held telkens opnieuw in gevaarlijke situaties terecht komt en zijn gevoel voor rechtvaardigheid hem meer in de problemen brengt dan goed voor hem is. De randfiguren zijn steevast kleurrijk en complex. In Viet Blues wordt dat heel duidelijk. In dat verhaal overstijgen de personages echt de plot, waarbij het op den duur eigenlijk overbodig wordt te weten hoe die zal eindigen. De figuren voeren een dans uit waarin Alack Sinner meer toeschouwer dan held is.
In de laatste paragraaf willen de loftrompet boven halen voor Sherpa. Nog maar eens duiken ze in de schatkist van het Europese beeldverhaal en halen ze er een parel uit die nog niet eerder de erkenning kreeg in een Nederlandse vertaling. Zo brengen ze nu enkele eerder vertaalde verhalen samen in een kloeke band die het eerste deel vormt van een volledige uitgave van Alack Sinner in het Nederlands. Dus bravo voor Sherpa, maar uiteraard nog net een beetje meer voor José Munoz en Carlos Sampayo!
