Guust Flater wordt zestig! Dat vieren meer dan 45 auteurs zoals Hanco Kolk, Merho en Jonas Geirnaert met een bijdrage aan het hommagealbum Gefeliciflaterd!. Diversiteit troef, maar vooral het genie van André Franquin schijnt meer dan ooit door dit eerbetoon.
In 2017 is het exact zestig jaar geleden dat Guust Flater voor het eerst opdook in het weekblad Robbedoes. Het was een tijd waarin André Franquin op het hoogtepunt van zijn roem was en zonder twijfel dé pijler voor het hele blad was. Zijn verhalen voor Robbedoes en Kwabbernoot verschenen op dat moment al zo’n tien jaar onafgebroken in het tijdschrift, en Franquin zat erdoor. De über-perfectionist Franquin daagde zich voor elk nieuw Robbedoes-verhaal dusdanig uit dat hij stilaan geen ruimte meer zag om zich verder creatief te uiten. In eerste instantie was Guust zelfs geen figuur in een stripverhaal, maar eerder een figuurtje dat nu en dan in de marge van het tijdschrift verscheen. Al snel werd hij echter zo populair dat Franquin stripjes van een halve pagina (en later een volledige pagina) ging maken rond deze figuur. Hij schiep zelfs een volledige fictieve Dupuis-redactie rond de figuur met iconische figuren als Pruimpit, meneer Demesmaeker en juffrouw Jannie. Guust Flater groeide doorheen de jaren uit tot de ultieme Franquin-creatie. Ook na de dood van Franquin in 1997 bleef de reeks ongemeen populair. Nu de laatste jaren de heiligverklaring van André Franquin nieuwe hoogtes heeft bereikt, profiteert ook zijn artistieke nalatenschap daarvan.
Voor de zestigste verjaardag van de figuur heeft Dupuis dan ook verschillende heruitgaven en gelegenheidsuitgaven voorzien. Zo mochten verschillende hedendaagse tekenaars (en vaak bewonderaars van Franquin) een eigen strip maken met Guust. Deze strips worden nu gebundeld in Gefeliciflaterd!. Wat helemaal bijzonder is, is het feit dat de Nederlandse tak van Dupuis, Ballon Media, zelfs een geheel eigen versie van dit hommagealbum kon maken, met enkel Vlaamse en Nederlandse auteurs. In het Frans verscheen een versie met verhalen van Franstalige auteurs.
Bij dergelijke hommages is het vooral verfrissend om te zien welke elementen een bepaald auteur uit de oorspronkelijke strips licht om zijn versie aan op te hangen. Zo start het album met een tekening van Jan Bosschaert waarin Guust als taart verkleed is. Wij waren die rode draad in de Guust-strips al even vergeten, waarin Flater telkens in de meest gekke outfits naar een verkleedfeest trekt. Ook de vaste zin “Maar als er nu gedanst wordt” ontbreekt niet bij Bosschaert. En zo passeren nog wat iconische Guust-thema’s de revue. Vooral de figuur van juffrouw Jannie (en haar immer ontluikende liefde voor meneer Guust) en de verloren strijd om de getekende contracten van Pruimpit en meneer Demesmaeker komen vaker aan bod. Sommige bijdragen vertrekken ook van een “Wat als”-vraag en tonen Guust zoveel jaar later en wat er dan van hem geworden is.
De lijst van deelnemende auteurs is indrukwekkend. Verschillende auteurs tonen zich als een verdienstelijk imitator van de stijl van Franquin. Zeker Gerben Valkema (die ook de cover verzorgde van de softcover) behoudt de beweeglijkheid in de prenten. Van Merho waren wij dan weer erg verbaasd hoe gelijkend zijn Guust is aan het origineel, net als Aimée De Jongh. Andere auteurs behouden dan weer volledig hun eigen stijl. Toch behoren ook de bijdragen van Hanco Kolk en Randall Casaer tot de toppers in dit album. Als geheel biedt Gefeliciflaterd! dan ook vooral een bont gezelschap van auteurs én bijdragen zonder echte tegenvallers. Wij haalden na het lezen van dit album alleszins weer de Guust-albums boven en herontdekten het genie van Franquin en zijn medewerkers. Voorlopig zal Guust Flater nog niet in de vergetelheid raken, daarvoor blijven zijn avonturen te fris en onveranderd grappig.
