Hoe speelt hij het in godsnaam klaar? Slechts een jaar na zijn bekroonde debuut Toen ik nog Baas van de Wereld was, pakt de jonge Leuvenaar Conz nu al uit met een stevige opvolger. Ringo is het eerste deel van wat binnen enkele jaren een drieluik zal vormen.
Al sinds het opstarten van het ter ziele gegane tijdschrift Ink. was duidelijk dat Conz (Constantijn Van Cauwenberghe) van de Heer bijzonder veel talent had meegekregen. Dat deze talenten zich dan ook nog eens goed leenden voor het fabriceren van meeslepende en oprechte stripverhalen, kwam ons dan weer mooi uit. Aanvankelijk publiceerde Conz wat leuke, maar snel vergeten parodieën op de wereld achter de schermen van Ink, maar al snel stapte hij over op korte semi-autobiografische verhalen. Hierin werd duidelijk dat hij een auteur in volle opgang en evolutie was, en met De Tweede Kus bevestigt hij dit beeld.
Ringo is een gewone Vlaamse jongen die op een al even gemiddelde fuif Hanne ontmoet. Hij wordt meteen verliefd op haar en een relatie bloeit op. In dit album wisselt de auteur voortdurend in de tijd en bouwt hij vakkundig de spanning op. Tegelijk vermengt hij weer een aantal visuele metaforen in zijn verhaal, zoals hij dat ook in Toen ik nog Baas van de Wereld was deed. In korte tijd heeft Conz een heel eigen beeldtaal ontwikkeld die hij in De Tweede Kus met nog meer zelfvertrouwen hanteert. Hij maakt schijnbaar zonder moeite de sprong van de kortere verhalen naar een driedelig epos, waarbij dit eerste deel meteen maar liefst 80 pagina’s telt.
Ook tekentechnisch staat de tijd niet stil. Conz evolueert steeds verder weg van zijn vroegere, meer cartooneske stijl. Hij gaat steeds vrijer en expressiever om met zowel zijn tekenmateriaal als de bladspiegel. Bij deze experimenten verliest hij echter nooit de leesbaarheid van het verhaal uit het oog en blijft De Tweede Kus een staaltje vertelkunst pur sang. Combineer deze verhalendrang met het romantische onderwerp en een vergelijking met een strip als Een deken van sneeuw van Craig Thompson lijkt plots heel wat minder absurd dan je in eerste instantie zou denken.
Net als Toen ik nog Baas van de Wereld was, wordt ook De Tweede Kus uitgegeven door de kleine uitgeverij Oogachtend. De uitvoering van dit album blinkt opnieuw uit in vlekkeloosheid en zal zeker heel wat nieuwsgierige lezers kunnen verleiden. Zij kunnen genieten van een prachtig album dat Conz vast en zeker heel wat nieuwe bewonderaars zal opleveren. Bij de voorstelling van het album beloofde de auteur dat delen twee en drie telkens in december zullen verschijnen tijdens de komende jaren. Wij reserveren alvast een plaatsje onder de volgende kerstbomen.
