Emile Bravo is terug in het land. Mijn Mama is een ouder album en won al verschillende prijzen. Bravo is een groot talent waarvan elke vertaling sowieso te laat komt.
{image}Jean is een kleine jongen die met zijn vader en jongere broer opgroeit. Zijn mama is op reis naar Amerika, iets wat Jean al jaren graag verkondigt. Op een bepaald moment blijkt zijn buurmeisje postkaarten te ontvangen uit Amerika. Ze leest de kaarten aan Jean voor, die in zijn hoofd al helemaal het spannende leven van zijn mama voor zich ziet. Hoe ze er uit zag, weet hij echter niet meer. Gaandeweg groeit het besef bij de lezer dat Jeans mama nooit meer zal terugkeren. Op een plotse en brutale manier overvalt dat besef ook Jean.
Mijn Mama gaat over de manieren waarop kinderen met verlies en rouw omgaan. Tekenaar Emile Bravo en scenarist Jean Regnaud hoeden zich er echter voor om de lezer een donker en zwartgallig verhaal voor te schotelen. De warmte van de kindertijd straalt een soort overwinningsroes op de kleine Jean af, die immuun lijkt voor de rationele signalen uit de wereld van de volwassenen. Jean Regnaud mag dan geen bekende naam zijn in de stripwereld, zijn verhaal beklijft zondermeer. In de jaren negentig maakte hij met Bravo eerder al de reeks Aleksis Strogonov. Daarnaast lijkt hij al voor heel diverse media geschreven te hebben, meestal voor de radio.
Emile Bravo is sinds kort ook in ons taalgebied een bekende naam, dankzij zijn Robbedoes-strip Dagboek van een Fantast. Dit album genoot enorme bijval van pers en publiek en liet ons kennismaken met Bravo’s variant op de klarelijn-stijl. De starheid van die lijnen injecteerde hij met een grote persoonlijke panache tot een levendige en zelfs moderne stijl. Met Mijn Mama wordt nu een eerder album van zijn hand vertaald. In Frankrijk is hij het meest bekend voor zijn jeugdreeks Jules. Wellicht verdient die stilaan ook een kans op een vertaling?
Hoewel Mijn Mama eigenlijk een stripverhaal is voor een jeugdig publiek, valt er ook voor volwassenen voldoende te genieten. De auteurs dansen op een slappe koord met hun beladen verhaal. Ze slagen er met brio in om alle evidente valkuilen van de platte sentimentaliteit te vermijden. Ze kiezen voor een familieverhaal dat tegelijk de kracht en de grenzen van de verbeelding duidelijk maakt. Mijn Mama is zonder twijfel één van de beste strips die dit jaar verschenen.
