Satirische dierenverhalen lijken niet meteen de dada van Fred de Heij. In ’t Landje bundelt hij toch een aantal zeer geslaagde pogingen in dit genre. De actualiteit wordt vakkundig op de hak genomen.
In zijn eigen magazine Pulpman bundelt Fred de Heij in elke aflevering een aantal bijdragen die door de band genomen aanleunen bij de pulp, het scabreuze of het gore. De kortverhalen over dieren die hij onder de titel ’t Landje liet verschijnen, vielen dan ook des te meer op. Slechts af en toe laat de Heij zich gaan in uitbarstingen van grafisch geweld die niet passen bij de dierenwereld die hij in ’t Landje schetst. In deze verhalen krijgt de satire voorrang. In elk verhaal verwijst de auteur naar een gebeurtenis uit de (Nederlandse) actualiteit. De toenemende verrechtsing van zijn land baart Fred de Heij duidelijk zorgen.
Grafisch blijft Fred de Heij hoge toppen scheren. Zijn klassieke realistische stijl leunt sterk aan bij de virtuositeit van Jean Giraud (Blueberry) of Christian Rossi (WEST). Door zijn voorliefde voor donkere, vaak pornografische verhalen heeft de Heij dan ook nog niet het ruime publiek gevonden dat zijn talent wettigt. Vorig jaar tekende hij op scenario van Rob Van Bavel voor het populaire stripblad Eppo een eerste deel van de oorlogsstrip Haas. Het album werd met gemengde gevoelens onthaald, maar het toonde wel meteen aan welke mogelijkheden er voor Fred de Heij in de stripwereld liggen.
In ’t Landje toont hij zijn diversiteit als auteur. Ondanks de beperkte afwisseling in het tekenen van dieren in een onveranderlijk bos, bruisen de pagina’s in dit album van levendigheid. De uitgebreide schetsensectie achteraan is zelfs op zichzelf aangenaam om te lezen, wat bij de schetsen van slechts weinig auteurs gezegd kan worden.
Xtra is stilaan de vaste uitgever van de Heijs eigen werk geworden. De afgelopen jaren werd een groot deel van zijn oude werk gebundeld. Het fonds van Xtra sluit perfect aan bij de zelf gekozen marginaliteit van de strips van de Heij. Hun publicaties grossieren in gevoelige onderwerpen en balanceren vaak op het randje van de goede smaak. ’t Landje is alleszins een sterke aanvulling in hun catalogus. Het is het album bij uitstek om kennis te maken met de kwaliteiten van één van Nederlands (bewust) meest ondergewaardeerde auteurs.
