Kenners van oudere Vlaamse popnummers weten vast dat zwoele zomeravonden kunnen leiden tot verschrikkelijke clichés. Met net geen dertig graden aan de aftrap van een avond waarop de jonkies van Portland en de geoliede hipsters van Oh Wonder indruk probeerden te maken, bleek niets minder waar.
Misschien was het de warmte, of misschien lag het gewoon aan het feit dat het werk van beide bands wel erg veel van elkaar weg heeft, maar bijzonder veel aandacht voor de affiche leek er aanvankelijk niet te zijn. Na het vallen van de avond lijkt het publiek dan toch de weg naar Deurne te hebben gevonden, al vallen de lege plekken in de mooiste halve cirkel van het land toch wel op. Bijzonder jammer, zeker als je weet dat Portland makkelijk kan inpakken met bloedmooie songs als “Pouring Rain” of “Matilda”. Hoewel het de recentste winnaars van Studio Brussels talentenjacht niet ontbreekt aan charme, gebeurt alles op het podium met net iets te veel nederigheid om bijzonder veel indruk te maken.
Twee albums en een ‘nieuwe’ single; Oh Wonder heeft niet meteen bijzonder veel om op terug te vallen. Net zoals het voorprogramma beschikt de main act over tonnen charisma, maar ook hier is dat niet genoeg om van begin tot einde te kunnen boeien. Hitte en tempowisselingen zijn zelden een goede combinatie, zeker wanneer het gros van je setlist bestaat uit eerder dromerige popsongs die maar moeilijk te omschrijven vallen als een aanval op de heupen. Waar songs als “Ultralove” en “Superlove” voor een aangename verhoging van het tempo zorgen, valt Oh Wonder net iets te veel terug op nummers die beter aansluiten bij het eerder ingetogen imago dat de groep uitstraalde: “Overgrow”, “Lifetimes” en “Technicolor Beat” klinken fantastisch en gaan wonderwel hand in hand met de feeërieke sfeer waarin het Openluchttheater bij zonsondergang baadt, maar een echte vonk komt er niet.
Een gemiste kans? Een dergelijk oordeel is dan weer wat te streng, zeker als je rekening houdt met het feit dat de wisselvallige set de pret bij het publiek niet meteen weet te drukken. Na de festivalzomer zouden Vander Gucht en West aan nieuw materiaal beginnen; een derde album dat openlijk de kaart kiest van pop waarbij de hoofden net iets minder in de wolken moeten zitten, zou een wezenlijk verschil kunnen uitmaken tijdens liveoptredens. Nieuwe afspraak in Deurne tegen de zomer van 2020?
