Kapitein Ansjovis dook al eerder op in Fakkeltjesmagazine en het Franstalige stripblad Spirou, maar het strippersonage krijgt nu zijn eigen volwaardige albums. Bij Syndikaat verschenen recent twee albums van de nieuwe reeks.
Tekenaar Floris De Smedt debuteert met Kapitein Ansjovis in de wondere stripwereld. Floris had reeds veel materiaal bij elkaar getekend, een aantal van de strips verschenen eerder in Spirou en Fakkeltjesmagazine, en de uitgever koos er bijgevolg voor om meteen twee albums uit te brengen. De uitgeverij hoopt op een succesvolle reeks.
Als personage vult Kapitein Ansjovis het Vlaamse striplandschap mooi aan. De knotsgekke kapitein heeft voldoende eigenheid om zich van andere strippersonages te onderscheiden én hij heeft reeds iets herkenbaars, iets wat aanspreekt. De tekenstijl van Floris De Smedt leunt dicht aan bij de cartoons van Lectrr (Steven Degryse) en Kapitein Ansjovis lijkt losjes een parodie te zijn op Kapitein Iglo (‘die van de vissticks’), die trouwens als ‘Kapitein Ignobel’ in de tweede strip voorkomt. Het Ansjovis-universum voelt dus al vertrouwd aan, wat zeker helpt bij de waardering.
Elk van de twee albums is een bundeling van korte verhalen, gags en enkele zoekprenten. Debutant Floris bewijst dat hij reeds een bedreven grappenmaker is: de wisselende hoeveelheid kaders – van gag tot kort verhaal – heeft geen invloed op de kracht van de pointe. De timing zit meestal goed, maar het niveau van de humor durft al eens afdrijven in een bootje naar flauwheid. Onder de korte verhalen is Het Spookhuis – uit het tweede album – een van de verhaaltechnische hoogvliegers. In 2015 verzilverde Floris tijdens de uitreiking van De Plastieken Plunk, de prijs voor beste korte stripverhaal van het jaar, met dat laatstgenoemde verhaaltje de publieksprijs.
Tussen de vele absurde personages is het moeilijk om een favoriet te kiezen. De bemanning van Ansjovis is een samenraapsel van exoten, invaliden en uit de kluiten gewassen freaks. Bootsman Louis, de sidekick van Kapitein Ansjovis, is met zijn nerderig uiterlijk beslist geen piratenmateriaal; hij is vooral een interessante aanvulling op de fanatieke en ‘wrede’ kapitein. Clichépersonages en originele vondsten wisselen elkaar af.
Syndikaat heeft, met Kapitein Ansjovis, een schatkaart in handen. Floris De Smedt komt met een fris maar herkenbaar universum voor de dag en de nieuwkomer toont dat zijn debuut geen product van onervarenheid is. De eerste twee albums leveren voldoende inhoud en kwaliteit om de reeks te kunnen verderzetten; de kapitein beloofde avontuur (en schatten) en dat kregen we. Het is dus nagelbijtend afwachten hoe de auteur het Ansjovis-universum verder zal uitdiepen.
