In Het Depot in Leuven houden ze wel van een portie funk. Of de concertzaal echter voorbereid was op de overdosis zweterige dansmuziek van !!! maandagavond, is een andere kwestie. Niemand is daar ooit echt helemaal klaar voor, want zoals steeds gingen Nic Offer en kompanen voor de overrompeling. Zelfs al moest — de leeftijd, meneer — al eens naar adem gehapt halverwege.
Maar eerst was er voorprogramma The Herfsts, een zevenkoppig Leuvens gezelschap dat al eens met Arcade Fire wordt vergeleken, en dat bij momenten ook verdient. Met drie gitaren en twee toetsen-en-knoppencombinaties in de aanbieding — naast de onvermijdelijke drum en bas — kiest dit ensemble gewoonlijk voor de frontale aanval: stapelen maar, en gaan voor de blitzkrieg. Helaas blijkt niet elke song even sterk stand te houden in dat geweld, en is ook geen van beide zangers gezegend met een indrukwekkend vocaal instrument. Op zijn best doet de stem van synthman Koen Saelemaekers al eens denken aan die van Spencer Krug van Wolf Parade; ook niet de meest stabiele zanger. Er zijn opflakkeringen die het beste doen vermoeden voor deze groep, maar net zo lief laten ze die bal zelf weer vallen met een onnodige trage. Het is dan ook niet te begrijpen dat dat niet rechtgezet wordt met het geweldige “Make Waves”; nochtans een nummer dat met kop en schouders boven de rest van hun werk uitsteekt. We vrezen dat The Herfst er dus nog altijd niet is, maar blijven benieuwd naar wat nog kan komen.
Wel al “daar”: !!!; dat nu al jaren de heetste danspunkband van het Westelijk én het Oostelijk halfrond is. Ook vanavond wordt niet aan omwegen gedaan. Opener “Jamie, My Intentions Are Bass” maakt die voornemens meteen duidelijk. Het is een zweterig — het woord dat het best bij deze groep past — funknummer, waarin een rollende bas voor knipoogjes naar disco zorgt. Frontman Nic Offer — net zoals op Pukkelpop afgelopen zomer in beeldige Rolling Stonesboxershort — toont meteen zijn beste moves.
Onmogelijk dat bewegingspatroon in woorden te vatten. Het houdt ergens het midden tussen koket en lichtjes vrouwelijk paraderen, haantjesgedrag, en sexy pinguïnbewegingen. Zo struttend zoekt hij de hoeken van het podium op in een hitsig trio dat ook nog het explosieve “All My Heroes Are Weirdos” en een al even opzwepend “Californyeah” omvat. Het zijn groovende jams die de groep op zijn beste laten horen. Het kan dus niet anders dan dat de band daarna even gas moet terugnemen; de muzikanten zijn uiteindelijk ook maar brave huisvaders op leeftijd die af en toe van de leiband mogen.
Dat gebeurt dan ook. Noch “Byron”, noch “Except Death” hebben hetzelfde energieniveau als hun voorgangers en dat scheelt. De bas van Tyler Pope doet moeite genoeg om een stevig fundament te leggen — hij is dan ook één van de sterkhouders die het !!!-bouwsel moet schragen — maar het is onvoldoende om het half gevulde Depot echt aan het dansen te houden. Dat gebeurt pas met huidig radiohitje “One Girl One Boy”; een popsong, maar dat valt vanavond niet echt op, want het draait om beweging. Offer houdt zich op het podium bezig met een meisje dat hij uit het publiek getrokken heeft. Zij vindt het onbegrijpelijkerwijs echter interessanter met haar smarthphone foto’s te nemen: het Avondland schuift weer wat dichter op naar zijn ondergang, maar we dansen gelukkig wel.
De diepe housebeat van “Get That Rhythm Right” gaat over in de hitsige clubmuziek van “KooKooKa Fuk-U”, waarin Offer het soort falset opzet dat eind jaren zeventig veel discozangers groot heeft gemaakt. En je bedenkt dat het niet zo gek is dat !!! zijn laatste album Thr!!!er heeft genoemd; het ritmisch instinct van Michael Jackson is hen niet vreemd.
Pas in de bissen knalt !!! nog eens helemaal. “Heart Of Hearts” davert en dreunt met een mechanische bas die Het Depot op zijn grondvesten doet daveren, en een Offer die opnieuw de hoge regionen opzoekt in het refrein, slotnummer “Yadnus” heeft het soort doorstampende beat waar ook T.Raumschmiere wel iets mee aankan, maar voegt daar een paar liter seks aan toe; omdat dat altijd beter is. Het heeft wat lang geduurd maar het publiek is nu wel herschapen tot een zee op en neer bewegende lijven; niemand verzorgt betere after work parties dan !!!.
