Om de launch van enola te vieren, stellen onze striprecensenten deze week vijf beloftevolle jonge tekenaars aan u voor. Vandaag: Leen Van Hulst.
Hoe oud ben je?
29 jaar
Waar kom je vandaan?
Antwerpen
Wanneer is je interesse voor strips ontstaan?
Ik had als kind reeds interesse voor strips, vooral het tekenen van cartoonachtige mannetjes. Ik was ongeveer acht of negen jaar, toen ik tijdens een tekencursus voor kinderen, in aanraking kwam met het medium strips tekenen.
Had je als kind al talent en heeft dit geleid tot een grafische opleiding? Of ben je autodidact?
Ik tekende graag als kind. Ik weet niet of ik echt beter tekende dan andere kinderen, maar ik deed het gewoon veel. Op mijn dertiende kon ik mijn ouders overtuigen om van ASO naar KSO over te schakelen. Ik heb dus van heel vroeg een beeldend artistieke opleiding gevolgd. Daarna volgden een schilderopleiding aan de Academie van Antwerpen en een opleiding Illustratie aan Sint-Lucas Antwerpen.
Welke ervaring heb je al als stripmaker?
Ik maakte al illustraties voor het jeugdboek ‘De hoed van Vos’ van Roel Verniers en ook al een kortverhaal voor de bundel Hic Sunt Leones van uitgeverij Bries. Melk & Sneeuw was mijn eerste graphic novel. Voor verschillende tijdschriften, zoals Focus Knack en Nest, maakte ik ook illustraties. In samenwerking met het collectief Poste Aérienne gaf ik al enkele small press-publicaties uit (onder andere Fingertips en 45, A Single Cover Album).
Heb je al een eigen stijl (welke?) of ben je nog zoekende?
Ik geloof niet echt in het zoeken naar een stijl. Ik doe gewoon de dingen die ik graag doe en waar ik me mee amuseer. Die kunnen heel verschillend zijn. Ik ben van opleiding schilder. En ik maak ’mijn illustraties/strips vanuit die schilderkundige achtergrond. Ik werk graag met verschillende technieken als pastel, gouache, potlood, aquarel, maar ook etsen en zeefdrukken vind ik zeer interessante technieken. Je stijl komt dan vanzelf wel bovendrijven. Bij de ene tekenaar al uitgesprokener dan bij de andere.
Welke voor- en nadelen zie je aan alleen werken versus werken met een andere scenarist/tekenaar?
Ik heb tot nog toe enkel een strip getekend waar het verhaal ook van mij kwam. Dat heeft een voordeel, omdat je dan veel vrijheid hebt over hoe je alles zal uitbeelden/weergeven. Bij het kinderboek werkte ik samen met Roel Verniers. Hoewel dat heel fijn was om te doen, is het vaak niet makkelijk een verhaal dat door iemand anders geschreven werd in beeld te brengen, daar de schrijver meestal zelf heel concrete beelden voor ogen heeft en goed weet wat hij/zij wel of niet wil. Je moet dus meer compromissen maken. Maar schrijvers kunnen je ook positief beïnvloeden en ideeën geven waardoor de illustraties enkel sterker worden. Verder is het ook niet makkelijk om als tekenaar zelf met sterke verhalen voor de dag te komen. Meestal ben je meer tekenaar of meer schrijver.
Wat zijn je belangrijkste invloeden?
Gebeurtenissen, plaatsen en dingen uit mijn omgeving hebben een invloed op mijn werk qua inhoud.
Qua technieken en het visuele, kom ik veel inspirerende zaken tegen via het internet. Bijna iedereen die artistiek bezig is, gooit ’zijn creaties op een of andere manier op het internet, via site, sociale media… Zo krijg je een breed beeld van alles wat er gaande is op dat vlak. Dat werkt zeker inspirerend.
Wat zijn je toekomstplannen?
Ik zou nu graag enkele korte projecten beginnen, waarin ik wat kan experimenteren met het verhaal en de verteltechnieken.
