De Ancienne Belgique is vanavond gedoemd om te muteren in een sinister spookhuis, een duister labyrint waarin het makkelijk verdwalen is. Het akelig hippe label Tri Angle brengt immers het kruin van de witchhouse-beweging naar Brussel. Tovenarij troef, of bedrieglijke hekserij?
Toen de Britse dubstepmuziek vorig jaar uit zijn voegen barstte, maakte het genre gelijk de overstap naar de Verenigde Staten. Eenmaal op het vasteland aangekomen, werden er verschillende interpretaties aan gegeven. Enerzijds waren er artiesten als Skrillex, die de wobbelende bassen koppelden aan commerciële tunes, op maat gesneden van de hitlijsten en de radiozenders.
Anderzijds waren er ook enkele creatievelingen die vooral geïnteresseerd waren in de grimmige sfeer van dubstep. Het kruin van deze scène groepeerde zich rond het label Tri Angle. Ze voegden een toef R&B toe en doopten hun stijl witchhouse. Hun aanpak sloeg direct aan bij pers en publiek, wat resulteert in een flink gevulde AB Box.
Niemand weet wie er precies achter Holy Other schuilt, en ook vanavond werkt de man zijn set af met een zwarte kap over het hoofd. Met de ep With U heeft Holy Other officieel nog maar 22 minuten muziek op zijn naam staan, al blijkt hij een van de best bewaarde geheimen van het label. De knoppendraaier — geruggensteund door de gebruikelijke visuals — belicht vooral de housekant van de witchhouse. Zo klinkt “With U” als een slow motion-versie van The Field. Aansluitend komen zijn remix van How To Dress Wells “Suicide Dream 2” en een dwingend “Feel Something” voorbij. Afgesloten wordt er met het fenomenale “Touch”, nu al een Tri Angle-klassieker in wording. Holy Other zorgt voor een korte, maar vinnige set, die veelbelovend is voor de rest van de avond.
oOoOO mocht vorig jaar al aantreden in de AB Club met een gesmaakte DJ-set;
vanavond trakteert hij ons in de grote zaal op eigen werk. De jonge producer uit San Francisco gaat soulvoller te werk dan Holy Other. De lome bassen en de slepende beats doen denken aan een digitale 2.0-versie van The Wild Bunch, het collectief waar later Massive Attack uit voortkwam. Voor de gelegenheid heeft oOoOO de zangeres Butterclock meegebracht, samen brengen ze “NoWayBack” uit de in april te verschijnen ep Our Love Is Hurting Us. Dit nummer verraadt dat het nieuwe werk wel eens meer synth-invloeden zou kunnen bevatten. Na veertig minuten wordt het geluid fors opgedreven, en zet oOoOO de funky afsluiter “Hearts” in. Jammer dat het fantastische funkgitaartje in dit nummer vanavond uit een doosje komt.
Balam Acab is wellicht de bekendste naam op de affiche. De twintigjarige Amerikaan Alec Koone dook eind vorig jaar terecht op in heel wat eindejaarslijstjes met zijn debuutplaat Wander / Wonder. Ook Balam Acab heeft een zangeres mee en al vroeg in de set brengen ze het ijzige “Apart”, wat het beste kan omschreven worden als een witchhouse-ballade. Helaas komt de magie van op de plaat niet altijd bovendrijven. Is het de vlakke stem van de zangeres? Het gebrek aan charisma van Koone? Of de vreemde muzikale keuzes, zoals het goedkope, dansbare slot dat aan “Sea Birds” gebreid wordt? Afsluiter “Oh Why” — denk Cocorosie in een dubstepkleedje — is er wel weer knal op, met zijn broeierige sfeer, welgemikte handclaps en geloofwaardige zang.
Al bij al is dit een zeer geslaagde avond. Enkel Balam Acab moet nog wat zoeken om de geloofwaardigheid die hij op plaat wel heeft naar het podium te vertalen. Als eerste kennismaking met Tri Angle kan dit echter tellen, en doet het tegelijk dromen naar meer. Wat als Clams Casino — misschien wel het grootste talent van dit label — de bende zou vervoegen, of wat als de heren er een liveband zouden bij betrekken? We merkten Pukkelpopprogrammator Eppo Janssen op in de zaal, geeft hij eind augustus het antwoord?
