Wat volgens de legende begon als een vraag op een internetforum groeide via een blog uit tot een heus boek. Geen idee of Patrick Roefflaer zelf had durven dromen dat het zover zou komen, maar zijn debuut Bob Dylan in de studio mag er zijn. Roefflaer biedt een zeer lezenswaardige blik achter de schermen bij Bob Dylan.
Nòg een boek over Dylan? Sinds het puike Down The Highway en het door de man zelf geschreven Chronicles -waarvan nu overigens stilaan wel eens een tweede deel zou mogen verschijnen-, staan we niet onmiddellijk te springen wanneer nog maar eens iemand honderden pagina’s volgeschreven heeft over hetzelfde onderwerp. Zo was er vrij recent nog Shelter From The Storm, het door Sid Griffin aan de Rolling Thunder-periode opgehangen werk. Hoewel dat als een van de meest interessante onderdelen van Dylans carrière gezien kan worden, was het boek het tegenovergestelde: een amper door te komen samenraapsel dat je jammer genoeg niet wist mee te slepen in een meeslepend verhaal, dat nochtans uit die periode te puren moet vallen.
Aan de ontzagwekkende lijst Dylanboeken (hoeveel keer langer is die niet dan het aantal platen dat de man uitbracht, of is een dergelijke vraag niet gepast?) wordt nu Bob Dylan in de studio toegevoegd. Dat boek komt voort uit de blog Peerkes Plaatjes, waar ene Peerke -die blijkbaar gewoon als Patrick Roefflaer door het leven gaat- zich over het werk van Dylan boog.
Met een minstens interessant te noemen quote van Dylan over overdubs in de inleiding, weet Roefflaer de lezer alvast aan te zetten tot lezen. Want laten we wel wezen: er zijn muziekboeken zat die vanaf pagina één een worsteling betekenen om toch maar door de voorgeschotelde lectuur te raken.
Niets van dat bij Bob Dylan in de studio. Bij het lezen van de eerste hoofdstukken, over de platen Bob Dylan en The Freewheelin’ Bob Dylan bekroop de lust om het oeuvre van de man er zowaar eens door te jagen, in chronologische volgorde, parallel met het lezen van dit boek. Ware het niet dat Roefflaer een boek heeft afgeleverd dat daarvoor te vlot wegleest en het aantal gedraaide platen algauw achter komt te staan op het aantal gelezen hoofdstukken.
Laat dat de pret echter niet drukken. Hoewel Bob Dylan in de studio alles behalve een biografie is, valt het niet te ontkennen dat het een van de betere Dylan-boeken out there is. Gewoon, omdat de opzet even simpel als geniaal is: het verhaal vertellen hoe elk van Dylans platen tot stand gekomen is. Goed, dat verhaal was al beschikbaar, maar het was wachten tot iemand zou opstaan en het op een overzichtelijke manier in de hanteerbaarheid van één boek zou bundelen.
En dat is wat hier gebeurt, op een bevattelijke manier. Muzikanten en producers komen aan het woord, er wordt stilgestaan bij wat in de studio gebeurde, zowel op mensenlijk-muzikaal als technisch vlak, de achtergronden van de songs worden belicht en dat alles doet Roefflaer zonder de lezer weg te jagen. Bij een dergelijk boek is het immers de kunst om niet in technische details te vervallen, want daar sta je dan als lezer, die gewoon wilt weten hoe dat nu eigenlijk zat, zoveel jaren geleden, toen die leuke muziek gemaakt werd.
Roefflaer omzeilt bovendien knap een valkuil waar andere rockschrijvers in hun boeken vaak in trappen: waar in het overgrote deel van de muziekboeken -niet geheel onlogisch, eigenlijk- vooral stilgestaan wordt bij de beginperiode en de toppers om vervolgens de latere decennia er snelsnel door te jagen, wordt hier de tijd genomen om bij elke plaat stil te staan. Niet alleen schitterend werk als Blonde On Blonde of Blood On The Tracks, maar net zo goed het najaar 2009 verschenen en terecht op gemengde gevoelens onthaalde Christmas In The Heart of het ietwat vergeten Self Portrait.
Narratief is Bob Dylan in de studio niet het sterkst denkbare werk, maar voor ook maar een beetje fan is het boek een must. Al was het maar om het op de nachttafel te leggen en zo nu en dan voor het slapengaan een hoofdstuk te lezen over een van die minstens fascinerende en met een beetje geluk lichtelijk fantastische platen die Dylan ooit opgenomen heeft.
