Terwijl elders in Brussel wordt gezucht en gezwijmeld op de zachte muziekjes van Beach House, trekt in de VK het gewelddadigste van de Tout Part Toutstal van leer. De nietsontziende digital hardcore van Atari Teenage Riot en een ontketend publiek maakten er een memorabele avond van.
“Tonight probably one of my top 5 favorite shows with Atari Teenage Riot this year. Amazing audience in Brussels”, twitterde frontman Alec Empire zaterdagnacht al. En gelijk had hij. Zelfs al stond de band voor deze lente tien jaar lang on hold, een hele nieuwe generatie heeft het verschroeiend lawaai ervan blijkbaar omarmd en de publieksreactie was navenant uitzinnig.
Maar eerst was er Aux Raus, een Nederlands fenomeen dat het om vrij begrijpelijke redenen ook goed doet in Duitsland en uitpakt met een wansmakelijke mix van gabber en hardcore punk. Waar wij aan moesten denken: een straalbezopen Scooter (u kent ze nog van fijne, gelaagde nummers als “How Much Is The Fish” en de diepzinnige wijsheid “It’s nice to be important, but it’s more important to be nice!”) op anabole steroïden in een boerenfeesttent.
Wat we krijgen is: een vooraf opgenomen bandje platte beats, een publiek dat zijn beste skapunkmoves toont, frontman Bastiaan Bosma die ons na drie nummers al zijn bierpens liefdevol laat zien, en twee nummers later zijn achterste ontbloot. En Luuk Bouwman die de minst naar gitaar klinkende geluiden uit zijn instrument tovert en een schrijnend gebrek aan melodie dat de algehele potsierlijkheid nog wat benadrukt. Bosma en Bouwman waren naar het schijnt ooit kunststudenten. De Nederlandse kunstwereld hoeft zich niet om hun overstap naar de muziek te bekreunen: dit was van een tragische domheid.
Geen partij dus voor een Atari Teenage Riot dat met nieuwe single “Activate” nog wat op automatische piloot begint, maar vanaf eerste oldie “Enter The Death” daarna de lat meteen hoog legt. Dit is superieur noiseterrorisme; een mengeling van metalgitaar, razendsnelle jungleritmes en de beste schreeuw aan deze kant van Trent Reznor. Empire, maar ook nieuwe mc Kidtronic (hij vervangt de aan een overdosis overleden Carl Crack) en noisemaakster Nic Endo zoeken meteen alle hoeken van het podium op om hun opruiende slogans tegen de Westerse maatschappij en het kapitalisme in het bijzonder te krijsen.
Het op een Slayersample drijvende “Deutschland Has Got To Die” en het meer hiphoppende “Destroy 2000 Years Of Culture” zijn maar twee van de extreme statements waarmee de groep op klassieker The Future Of War uitpakte. Live zijn het splinterbommen, maar if so, dan is “Sick To Death” een atoombom die de Vk helemaal herschept tot oorlogszone. Gitaren-uit-doosjes (laten we duidelijk zijn: de livesetup bevat géén gitaren, enkel veel knoppenbakjes en pedalen) knallen bijna uit de boxen, de beats daaronder zijn van het kaliber “betonblok valt van drie verdiepingen hoog”.
En dat “amazing audience” van Empire? Jawel, dat gaat loos met een enthousiasme dat je niet meer verwacht na de tien jaar dat de groep stil lag. Er wordt gecrowdsurft, geslamdanst van muur tot muur, Empire wordt op handen gedragen in de finale met een ziedend “Speed”,… en dan is het tijd voor een bisronde waarin volledig voor verschroeide aarde wordt gegaan. Eerst vlammenwerper “Revolution Action”, dan “Start The Riot” en tot slot: minutenlange noise die inbeukt op alle zintuigen. Het pandemonium compleet, de Vk ingenomen; een kleine stap in het heroveringsplan van Atari Teenage Riot: ze zijn terug.
Lang geleden, in de verre nineties, was Atari Teenage Riot een volstrekt unieke groep waar de gemiddelde muziekliefhebber geen weg mee wist wegens te extreem, te radicaal. Tien jaar later is dat nog altijd niet anders. Nochtans zijn er weinig groepen geweest die op zo’n visionaire manier rock en dance aan elkaar hebben gekoppeld en daarmee ook nog iets zeiden over de staat van de maatschappij. Er is nood aan een Atari Teenage Riot in deze wereld, en gelukkig krijgen we dat ook: in 2011 zou een nieuw album volgen. Het ziet er naar uit dat deze reünie, die aanvankelijk slechts drie shows zou duren, ondertussen tot een nieuw leven voor de groep heeft gezorgd. En dat is maar goed ook: start the riot.
