Een man in het midden van zijn midlife-crisis, we kennen het allemaal. En Tim Parks blijkbaar nog beter. We zagen hem dit thema ook al bespelen in Bestemming. In Buiten Bereik, zijn zesde boek dat verschijnt bij De Arbeiderspers, zet hij die lijn gewoon voort.
De naam Tim Parks doet bij ons misschien nog geen belletje rinkelen, maar in Groot-Brittannië alvast wel. Naast elf novellen, bracht hij ook zijn driedelige memoires en enkele pittige boeken over Italië, het land waar hij woont, uit.
In Buiten Bereik ontmoeten we de 55-jarige Harold ’Harry’ Cleaver. Hij is een erg succesvolle tv-journalist die de meest controversiële thema’s aansnijdt. Net nadat hij een baanbrekend interview met de president van de Verenigde Staten achter de rug heeft, verdwijnt hij echter. Cleaver schakelt zijn twee gsm’s uit, en stapt het vliegtuig op. Hij gaat naar Zuid-Tirol, op zoek naar een nieuw leven. De enige directe reden hiervoor, is een voor de Booker Prize genomineerde roman die zijn zoon uitbracht. Het is glashelder dat Cleaver model stond voor het hoofdpersonage: een door zichzelf geobsedeerde, egocentrische oude rokkenjager.
Eenmaal in de bergen neemt hij zijn intrek in een schamele houten hut die enkel te voet of met de kar van de plaatselijke alcoholische pedofiel te bereiken is. Terwijl Cleaver zich in de bergen isoleert en probeert rond te komen met de hulp van plaatselijke bewoners, komt hij tot het besef dat hij wel degelijk schuldig is aan de aantijgingen in het boek van zijn zoon. Hij realiseert zich echter dat hij zijn gedrag, hoe onaanvaardbaar ook, niet zal kunnen veranderen. Daar bovenop wordt hij uiteindelijk geconfronteerd met de oude wonden die de dood van zijn tienerdochter hebben geslagen.
Hoewel het boek op het eerste zicht de sleur van een vijftiger die treurt om zijn vergane jeugd lijkt te worden, weet Tim Parks dat toch meesterlijk te omzeilen. Het grootste deel van Buiten Bereik is een ’stream of consciousness’ waarin we Cleavers gedachten volgen. Iets waarvoor Parks duidelijk eens is gaan kijken bij James Joyce. Langzaam maar zeker vormen we ons zo een beeld van Cleavers verleden. Door de meesterlijke schrijfstijl begrijpen en sympathiseren we uiteindelijk zelfs met Cleavers gedachtegang en dilemma’s. Hij lijdt niet alleen onder het verraad van zijn zoon, maar nog veel duidelijker onder het verlies van zijn favoriete tienerdochter. Hij lijkt ook te beseffen dat de oppervlakkige relatie met zijn vriendinnetje Amanda enkel nog rechtgehouden wordt door beloftes en complexe situaties.
Er wordt echter wel vaart in het verhaal gehouden zodat we niet het gevoel krijgen een langdradige monoloog te volgen. Zo maken we ongeveer in het midden van het boek een sprong van vier weken. Die tijdssprong lijkt te functioneren als een keerpunt, plots is Cleaver gewoon geraakt aan het bergleven en komt hij weer zelfverzekerd voor de dag, maar het is ook dan dat hij beseft dat zijn problemen niet opgelost zullen raken.
Tim Parks is er niet vies van de postmoderne tijden in vraag te stellen en een thema aan te snijden dat meer dan ooit actueel is: hoe goed en hoe ver je je ook verstopt, voor jezelf kun je je niet verstoppen. Zelfs niet met de hulp van British Airways.
Wat een ietwat saai boek had kunnen worden over de dagelijkse hersenspinsels van een al ouder wordende man, is uiteindelijk een pittige roman geworden. Buiten Bereik tekent een overtuigend portret van een populaire journalist die met zichzelf en de buitenwereld worstelt, en dat in heel originele en frisse bewoordingen.
