In de jaren zeventig heerste er in de Nederlandse stripwereld een grote experimenteerdrift. In tegenstelling tot enkele van zijn subversieve collega’s is Aart Clerkx later nooit echt doorgebroken. Na meer dan 15 jaar stilte brengt hij met Dit en Dat eindelijk nog eens nieuw stripwerk uit.
Peter Pontiac en Joost Swarte zijn de bekendste namen van de vele stripauteurs die in Nederland vanaf de jaren zeventig eigenzinnige stripverhalen en illustraties laten optekenen. Zeker in dat eerste decennium wentelden ze zich maar wat graag in een underground-sfeer. Surrealisme, absurde humor en vrije seksualiteit leken drie centrale thema’s binnen hun werk. De meeste van deze auteurs tekenden dan nog in een klassieke klare lijn stijl, wat het contrast met de inhoud enkel vergrootte. Aart Clerkx behoorde ook tot deze avant-gardistische stroming binnen het beeldverhaal, maar bereikte nooit de bekendheid van een Pontiac of Swarte.
Clerkx (° 1945) begon zijn stripcarrière in 1970 en publiceerde in de loop van de jaren zeventig verschillende verhalen in het roemruchte stripblad Tante Leny Presenteert. In de jaren tachtig publiceerde hij in tal van kranten en tijdschriften opvallende bijdragen. Voor zijn album Doodverf ontving hij zelfs de Stripschappenning voor de beste Nederlandstalige strip.
De laatste vijftien jaar heeft Clerkx zich hoofdzakelijk met schilderen beziggehouden. Dit en Dat is opnieuw een eigenzinnige strip geworden. Egeria is de naam van twee vrouwen die een identiek uiterlijk hebben, enkel de kleuren van hun kledij zijn omgewisseld. Dit vormelijke gegeven zorgt voor de nodige misverstanden. De beide Egeria’s rennen doorheen deze vrolijke klucht en laten een spoor van verwarring achter bij hun medepersonages. Dit en Dat boeit dan ook door deze vormelijke experimenteerzucht en de daarmee gepaard gaande laconieke toon van de personages. Twee korte verhalen van Blootkapje en ridder Lancelot snijden het verhaal in tweeën, maar hebben toch hun invloed op het hoofdverhaal.
Clerkx’ klassieke klare lijnstijl contrasteert ook sterk met de absurde en geschifte inhoud van deze comic. Een strip als deze lijkt op dit moment bijna een anachronisme, in een tijd waarin vormexperimenten in het stripverhaal nog maar weinig voorkomen in ons taalgebied. Anderzijds valt het boek nu eens zo veel op tussen de massa inwisselbare avonturenstrips en fantasyverhalen. Voor de striplezers die wel eens iets meer willen dan de laatste Largo Winch, komt deze Dit en Dat als een geschenk uit de hemel gevallen. Met vijf euro is zelfs de prijs niet meer van deze tijd.
