België, en niet in de laatste plaats het gedeelte dat boven de
taalgrens ligt, staat niet alleen bekend omwille van zijn norse,
klagende en wantrouwige inwoners met een kruideniersmentaliteit en
een baksteen in de maag, die om hun eigen have en goed te
beschermen als een kloek tijdens verkiezingen in steeds grotere
getale voor het Vl Bl stemmen. Tijdens de zomer lijkt iedereen hier
echter best tevreden (okee, juli is wel steeds te koud en te nat en
augustus véél te heet) is Flàànderen plots een leuke plek om te
toeven, met al die festivalletjes en zo. Wij kozen er elk weekend
eentje uit, en brengen hier kort verslag over uit in onze ‘Ronde
van Flàànderen’.
SOEK DE FAUTTEN!
(Opgepast! In dit stukje ga ik me druk maken om iets wat misschien
een pietluttigheid is. Ik weet het: it’s only rock’n’ roll, but
I like it. Méér zelfs, het is een verslaving, en net als iedere
andere junk raak ik soms een beetje over mijn toeren als de dealer
in gebreke blijft…)
Programma Vismarkt, zaterdag 14 augustus:
18.50u.-19.40u.: Goose
20.00u.-20.55u.: Supersdiesel
21.15u.-22.10u.: Thou
21.35u.-22.45u.: Savana Station
23.00u.-00.55u.: Discobar Galaxy
(Bron: Pocket-Guide)
Eén van de bands die ik dit jaar zeker wilde zien dit jaar was
Superdiesel (zowel op de flyers als op het uurschema in de
pocket guide aangekondigd als Supersdiesel. Respect!) Zij
maakten met Nooit genoeg een
kanjer van een cd, en ik weet van de optredens van Yum dat zij live
verrassend sterk zijn. Superdiesel (mét… Jeroen Swinnen!) stond
geprogrammeerd om 20.00u. Ik was dan ook danig van mijn melk toen
ik omstreeks twintig vóór acht de Vismarkt betrad en net de laatste
seconden van ‘Ticket naar de zon’ kon meepikken. Daarna volgde nog
één nummer. Héél pissig (maar uiterlijk onbewogen, het dient
gezegd!) wende ik me tot iemand van de organisatie met de vraag of
er een groep was weggevallen. Dat klopte, Goose, winnaars
van de Rock Rally in 2002 hadden niet gespeeld. (Op de website van
Goose las ik vandaag, 16/8, dat één van de groepsleden ook meedoet
met Soulwax, vandaar. Ook op Maanrock Mechelen zullen ze niet
spelen…)
Tja… Groepen die op het laatste ogenblik afzeggen, het is eigen aan
festivals natuurlijk. Meestal weet men daar wel een mouw aan te
passen. Wanneer er geen vervanger wordt gevonden, laat men de acts
die vóór de band in kwestie moesten optreden wat later spelen. Hier
liet men iedereen dus bijna een uur vroeger opdraven… (Ach, wat zou
het, als de mensen hun bier maar hebben.)
Misschien werd het op één of andere manier werd aangekondigd, op
lichtkranten langs het parcours, op de website of op de radio, maar
ik was heus niet de enige die verwonderd opkeek toen om 20 uur
Thou (geprogrammeerd om 21.15u.) stond te soundchecken.
Trouwens, wie al in Leuven is, heeft geen tijd om nog naar websites
te surfen of naar de radio te luisteren. (Het programma was
inderdaad geruisloos aangepast op de site van Marktrock, zo zag ik
vandaag, maar verder werd er op die site nergens gewag gemaakt van
een wijziging. U zal meteen lezen waarom. By the way, op de
site van Superdiesel werd evenmin gerept over de
uurswijziging.)
Het kwam de organisatoren alleszins héél goed uit dat Goose niet
kon komen. Nu mocht ook Thou een uurtje vroeger dan voorzien
opdraven, meerbepaald van 20.20u. tot 21.20u. en dus niet van
21.15u. tot 22.10u., zoals vermeld op de flyers én in de pocket
guide (die op het festival zelf werd uitgedeeld). Wie héél
aandachtig had gekeken (zie hierboven), had kunnen weten dat er
iets niet klopte. De volgende groep (reggaeband Savana Station)
werd immers al verwacht om 21.35u. De boel opschuiven naar later op
de avond ging dus niet, want dan was het hele programma uitgelopen
tot 2.00u. … Soit. Marktrock denkt een topper te zijn op de markt
van de zomerfestivals. Mmja, denk ik dan, ik rijd graag met de
fiets en in mijn dromen heb ik al zeven keer de Ronde van Frankrijk
gewonnen…
Afijn, gelukkig was er dus Thou. De Gentenaars maakten veel,
zoniet àlles weer goed. Natuurlijk, je moet deze zomer veel moeite
doen om hen niét gezien te hebben, ze spelen zowat overal lijkt het
wel, maar wij krijgen er eerlijk gezegd maar niet genoeg van. Ene
John Parish noemt hen zonder blikken of blozen de ultieme popgroep
en daar kunnen we het alleen maar mee eens zijn. Deze groep heeft
al vier platen op haar actief, dames en heren, en met de sterkste
momenten van die vier platen zouden ze een optreden van enkele
uurtjes kunnen vullen, zonder irritant lange Lenny Kravitz-pauzes
welteverstaan.
Thou was weer eens goed voor een
uurlang kippenvel en een brede grijns van oor tot oor. Bovendien
vinden wij Bart Vincent met voorsprong de schattigste en grappigste
frontman van het land, en is Does De Wolf één van de weinige dames
die weten dat ze zich niet moeten aanstellen op een podium om een
publiek te charmeren. Op Werchter flapte Vincent eruit dat er voor
één keer eens geen nieuwe plaat, maar een echt kindje op komst was.
Als Bart en Does hun eerstgeborene met evenveel zorg, liefde en
toewijding zullen koesteren en grootbrengen (en daar twijfelen we
niet aan) als ze nu doen met hun groep, dan zal er binnen
afzienbare tijd een zeer mooi en gelukkig kindje rondhuppelen op
deze planeet.
Na Thou waren we even het noorden kwijt, want er zat plots een
‘gat’ in onze uurregeling. In Savana Station hadden we, met alle
respect, niet zoveel zin. Het contrast met Thou vóór hen zou te
groot geweest zijn. Ik heb niks tegen reggae en reggaegroepen, maar
een beetje voorzichtigheid is toch altijd geboden. Zo is het altijd
riskant aan te kondigen uit hoeveel leden een reggaeband bestaat,
omdat er tijdens optredens meestal wel een paar leden ontbreken
(omdat ze niet over de grens geraakten) of integendeel, een paar
mensen te veel over de bühne rollebollen.
Dan maar even de benen strekken en een blokje rondlopen in
afwachting van de doortocht van Hans Vandenberg, de oer-nerd die de
hernieuwde belangstelling voor zijn band Gruppo Sportivo ten
gelde probeert te maken middels een tournee door Vlaanderen en
Nederland. Hoewel… Zo gratuit ging het er helemaal niet aan toe op
het De Layensplein. Op Werchter hebben we andere bands gezien die
ook bezig waren aan een reünie-toer, maar zich alleen beperkten tot
het oprakelen van oude hits. Vandenberg en Gruppo Sportivo hebben
wél een nieuwe plaat gemaakt (‘Topless 16’) met alweer enkele
potentiële hits (‘Superman is Back!’). Natuurlijk kreeg het volk
waar het om vroeg, en dat waren ‘gouwe ouwen’ zoals ‘Beep Beep
Love’, ‘Disco Really Made It’ en ‘I Shot My Manager’ (het kwam
alleszins in de tekst voor, toen de groep nog echt big was,
was ik nog een onwetende uk met alleen haren op mijn hoofd en een
engelenstem), maar ook de nieuwe songs werden – hoewel aanvankelijk
met lange tanden – gesmaakt door de dertigers en veertigers die
bijeen getroept waren op het plein. Leuke boel allemaal, en voor
één keer hadden we het door de vingers gezien als een bende
brallende Hollanders een hemeltergend “Oranje Boven” zou hebben
ingezet.
