Talent
Er zijn zo van die stripreeksen die heel sterk beginnen maar dan
uiteindelijk op een sisser aflopen. ‘De Zang van de Vampiers’ is er
één van. De reeks begon nochtans heel fors: enkele militairen
vinden een vampier in de Nevada woestijn, en sluiten hem in een
geheime basis op voor nader onderzoek. Tijdens een bezoek van de
president aan de basis, vindt een aanslag plaats en tegelijk slaagt
de vampier erin te ontsnappen. Gaandeweg wordt duidelijk dat er een
complot aan de gang is waar een heuse clan vampiers mee gemoeid is,
die niets minder willen dan de absolute macht.
Van scenarist Corbeyran (‘De Clan van de Draak’, ‘De Meesters van
het Spel’) weten we al een tijdje dat hij op de wagen van de
duistere fantasy gesprongen is. Hij slaagt er nog enigszins in het
verhaal op peil te houden, al valt de ontknoping toch wat tegen.
Het is vooral Guérineau die hier een steek laat vallen. Waar bij de
eerste delen het enthousiasme werkelijk van de bladzijden droopt
(vooral zijn vampieren oogden indrukwekkend), lijkt de motivatie
per nieuw deel minder en minder te worden: het lijkt wel of hij
hier een verplicht nummer staat op te voeren. Ook de inkleuring van
de delen 5 en 6 is veel te onpersoonlijk en doet met heimwee
terugdenken aan de tijd dat er nog manueel werd ingekleurd.
Dit zesde deel sluit de eerste cyclus af. Hopelijk slagen tekenaar
en scenarist erin zich te herpakken want op meer van dit zitten we
echt niet te wachten. Een gemiste kans dus.
