Hoe meer platen Condor Gruppe maakt, hoe breder hun universum reikt. Interplanetary Travels brengt je van de woestijn naar de kosmos of naar een imaginaire combinatie van de twee.
Niet dat de Antwerpenaars op hun vorige platen eentonig klonken. Integendeel. Uit spaghettiwesternmuziek, krautrock, surf en wereldmuziek destilleren ze al jaren een eigen, filmisch geluid. Eerst volgden enkele 7”-singles en het volwaardige debuut Latituds Del Cavall. Twee jaar na Frog Bog (A Tribute To Moondog), die de perfecte combinatie was van Moondogs jazzy aanpak en hun meeslepende instrumentale sound, is het weer tijd voor een pure Condor Gruppe-plaat.
Is er een betere binnenkomer dan “Abyss”? Van dat bloedmooie gitaarwerk en dito blazers, vervlochten met een heerlijk soepele drumcadans, krijgen we het meteen warm. Ook in de twee daaropvolgende nummers, waarin de spaghettiwesternsfeer het meest aanwezig is, loopt de temperatuur hoog op. In de intro van “Pulse” horen we een beetje Pink Floyd, maar tussen de scheve synths is het gitaarwerk van Van Cleuvenbergen en Milan Warmoeskerken herkenbaar uit de duizenden. Het nummer wordt nog eens op schitterende wijze afgesloten met een saxofoonmelodie.
“The Wanderer” begint en eindigt met even indrukwekkende blazers die het nummer een zwoele warmte geven. De zingende gitaren geven de song nog meer filmische kracht terwijl bas en drum een heerlijk groovende basis vormen. We wanen ons even in een woestijnlandschap tussen de cactussen en de cowboys. Dit is het meest vertrouwelijke nummer en toch is het een volgende stap in de evolutie van de band.
Dan wordt het een beetje weirder. In “House Of Kraut” gaan jungle grooves en wervelende solo’s hand in hand op een bedje van strakke bassen. In “Void” dwaalt de psychedelische geest van Pink Floyds “Echoes” rond, maar biedt de breekbare piano vervolgens een emotioneel rustpunt. Maar geen nood: ook dit nummer heeft nog altijd iets escapistisch.
In “The Orbit of the Sun and Moon” richt Condor Gruppe zijn blik op het oosten met een opvallende bijdrage van sitarspeler Nicolas Mortelmans. Wat een trip! Maar de meest fascinerende brok muziek op Interplanetary Travels is “Saraba”, waarin kosmische jazz en een meeslepende samenzang domineren — de song is dan ook deels bedoeld als ode aan Sun Ra.
“Farewell To The Last Man On The Moon” is een soundscape-achtige trip die vanuit alle windrichtingen behalve het noorden lijkt te komen. Het is een prachtig slot van een alweer uitstekende Condor Gruppe-plaat die nog meer exotische en psychedelische klanken uitstraalt. Geen geld om te verdwijnen uit de westerse gejaagdheid? Condor Gruppe brengt je in hogere, tropische sferen. Thuis vanuit je zetel. De enige must is een deftige platenspeler. Of een ticket voor een van hun shows dit voorjaar. Antwerpen, Brussel, Gent of Leuven: keuze te over!
